خبرگزاری فارس: روزنامه انگلیسی «ایندیپندنت» در گزارشی میدانی به تشریح وقایعی از نبرد در محور مرزی سوریه با ترکیه و موفقیتهای چشمگیر ارتش سوریه در این محور پرداخت؛ وقایعی که در اخبار رسانههای جهانی مغفول مانده است. در این گزارش که به قلم «رابرت فیسک» نویسنده و تحلیلگر امور خاورمیانه نوشته شده، آمده است: سربازان ارتش سوریه در جنگلهای «منطقه مرزی کسب» پنهان و از انبوه درختان بعنوان پوششی برای تسلیحات خود استفاده میکنند. این تسلیحات هر 30 ثانیه یکبار شلیک شده و دود ناشی از آن به وضوح در آسمان قابلرویت است. یکی از فرماندهان ارتش با رضایت از اجرای عملیات نیروهای خود میگوید: «تصور کنید اکنون ترکیهای ها تا چه حد عصبانی هستند». او کاملا درست میگوید. حالا سربازانی که در واحد آزادسازی لاذقیه مشغولند روی چمنهای کنار جاده نشسته، برای خود چای درست کرده و با شادی در حال استراحتند. آنها پس از مدتها طعم میوه پیروزی را چشیدهاند. فرمانده آنان از روسها به «دوستان صادق ارتش سوریه» تعبیر میکند که در جنگ علیه تروریسم در کنار دمشق ایستادهاند. او میگوید: آنها (روسها) برای عملیاتهای زمینی ما در میدان جنگ پوشش
هوایی ساختهاند، اما حمایتهای هوایی به تنهایی و بدون وجود نیروهای زمینی نمیتواند موجب آزادسازی مناطق شود. این فرمانده سوری نمیتوانست درباره خلبانان آمریکایی در عراق نیز اینگونه صحبت کند، خلبانهایی که ظاهرا بارها و بارها طی ماههای اخیر مواضع داعش در عراق را مورد حمله قرار دادهاند اما متحدان عراقی آنها پیشرفتی در عملیاتهای زمینی خود نداشتهاند. نیروهای سوری در شمال این کشور و در امتداد مرز ترکیه در «کسب» با استفاده از کامیونهای جدید ارتش روسیه به سرعت به سمت شرق حرکت میکنند. نیروهای النصره در شرق سوریه حضوری پررنگتر دارند چرا که به زعم افسران سوری، این حضور تلاشی است برای تحریک توپخانه سوریه برای تیراندازی بسوی ترکیه. در واقع فرماندهان ارتش قویا معتقدند که ترکها به خاک سوریه آتش گشوده و نیروهای خود را در تیررس شلیکها قرار دادهاند. از زمان آغاز حملات هوایی روسها علیه شورشیان، این نخستین بار است که یک روزنامهنگار غربی این جنبه از جنگ سوریه را روایت میکند؛ روایتی که سوالات زیادی را ایجاد نموده است. بعنوان مثال این سوال که: چرا دقیقا در کنار پست مرزی ترکها در کسب، دو جاده جدیدالساخت از مرز
ترکیه بداخل خاک سوریه کشیده شده است؟ سوریها معتقدند این جادهها _دقیقا مشابه جادههایی که اسرائیلیها برای ورود بداخل خاک لبنان ساختهاند_ توسط ترکیه برای عبور و مرور غیرقانونی جنگجویان النصره ساخته شده است. مساله دیگر اینکه، در مقابل چشمانم یک گشت نظامی ترکیه شامل کامیونی از نظامیان این کشور بدون هرگونه مشکل یا مانعی از این جادهها عبور کردند. تعدادی از افسران اطلاعاتی ارتش سوریه هماکنون در پستهایی در این منطقه حضور دارند در حالی که نام و نشان شورشیان بر روی دیوارهای آن حک شده است. آنسوی مرز میتوان پرچم ترکیه را مشاهده کرد. سوریها اکنون به پیشرویهای خود در مرزها ادامه میدهند؛ مرزهایی که همین دو هفته پیش ترکیه تهدید به تجاوز به سوریه از مسیرهای آن را مطرح کرده بود. در سراسر کوهستانهای دهیه (Dahih mountain) میتوان استراحتگاههای نظامیان سوری را مشاهده کرد. پس از آزادسازی این منطقه کوهستانی در چندصدمتری پست مرزی ترکیه بود که آنکارا اقدام به شلیک بسوی جنگنده سوخوی روسی کرد و تازهترین بحران در روابط روسیه_ترکیه را ایجاد نمود. نویسنده این گزارش میدانی ادامه داد: سربازان سوری فریاد میزدند: «ترکها
میخواهند انتقام پیروزی ما دراین کوهستان را بگیرند. آنها از عصبانیت دیوانه شدهاند.» خلبان دوم جنگنده سرنگونشده روس همین چهار روز پیش پس از بهبود جراحت به کار خود در پایگاه هوایی بزرگ روسیه در لاذقیه بازگشت. حین حرکت در جادههای کوهستانی، رودخانهها و دریاچهها که برایم یادآور بوسنی بود، هیچ نشانهای از پرسنل نظامی روسیه ندیدم. چند افسر سوری درباره یک افسر ارشد ترکیه بنام «ژنرال شاهین حسرت» صحبت میکردند که طی چند ماه اخیر بر اثر توپخانه سوری کشته شده بود؛ افسری که ظاهرا هنگامی کشته شده که ساختمان محل اقامت جنگجویان النصره که وی با آنها جلسه داشته، هدف قرار گرفته است. شما اکنون میتوانید اعتماد به نفس را در میان سوریها ببینید. بطور کلی باید گفت تقریبا مجموعه دولت سوریه معتقدند ترکیه با استفاده از تروریستها تلاش میکند سوریه را نابود کند. (آنها معتقدند) آنکارا اویغورها و اهالی ترکمنستان را به سوریه آورده تا در این سرزمین مستقر کنند. این پروژه ترکیه محسوب میشود. یک از فرماندهان سوری در این باره میگوید: «ما قدردان روسها و تمامی کسانی هستیم که در کنار ما (و علیه تروریستها) ایستادهاند. سوریه سرزمین
همه اقشار مردمی است؛ سرزمینی که اکنون هدف تروریستها و ترکهایی قرار گرفته که در پی «فرقهسازی» در جنگ هستند. ما قطعات مجزای یک پازل هستیم، ترکیبی از ملیتهای مختلف؛ و این همان راز سوریه است.» آیا قطعات پازل سوریه میتواند بار دیگر در کنار یکدیگر قرار گیرد؟ ارتش مکررا از آینده کشور با مرزهایی دستنخورده، کنترل مجدد بر رقه _بعنوان پایتخت کنونی داعش در سوریه_ و البته با حضور رییسجمهور بشار اسد بعنوان تضمینی برای ثبات در سوریه سخن میگوید. به گفته فرمانده سوری، آزادی سرزمین سوریه مهمترین درجه و نشانی است که نظامیان سوری میتوانند داشته باشند. اما چه مقدار از خاک سوریه آزاد خواهد شد؟ اقدام بعدی ترکها و حتی روسها در سوریه چه خواهد بود؟ چه تعداد از جنگجویان النصره و سار زیرمجموعههای القاعده به داعش میپیوندند؟ چیزی بعنوان «ارتش ازاد سوریه» در حومه الربیعه وجود ندارد؛ ارتشی که به تشبیه دیوید کامرون 70 هزار سرباز میانهرو نامیده شدند. بااین حال داعش هنوز نمرده است. سوریها نیز همانند سایرین این مساله را میدانند چرا که چکمههای حقیقی روی زمین آنها هستند و با گذشت 5 سال جنگ میدانند که تفکری که نه در رقه،
بلکه در کیلومترها دورتر از آن قرار دارد، برگشتپذیر است.
دیدگاه تان را بنویسید