بازی وقیحانه دموکرات‌های امریکایی

مقامات دولت بایدن دستورالعمل کاری ویژه‌ای را در قبال جنگ غزه مدنظر قرار داده‌اند که ابعاد آن روزبه‌روز عیان‌تر می‌شود. این دستورالعمل، ناظربر دو مؤلفه است؛ یکی توجیه جنگ غزه برای افکار عمومی امریکا و زدودن مخالفت‌ها با رویکرد دولت بایدن در جنگ و دیگری اعمال فشار مستقیم و غیرمستقیم بر حماس برای پذیرش آتش‌بسی محدود و یک‌طرفه. درخصوص این دستورکار، دونکته اساسی وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرد:

نخست اینکه پس از وقوع جنگ غزه، محبوبیت جو بایدن، رئیس‌جمهور امریکا در نظرسنجی‌های عمومی و ایالتی شدیداً به چالش کشیده شده و بسیاری از مسلمانان ساکن و شهروند امریکا به رغم مخالفت با ترامپ، حاضر به تکرار حمایت خود از جو بایدن و دموکرات‌ها در سال ۲۰۲۴ نیستند. انعکاس این مخالفت‌ها به صورت ویژه خود را در ایالات مهم و تأثیرگذاری مانند میشیگان، پنسیلوانیا، ویسکانسین و کارولینای شمالی نشان داده است. این ایالات (موسوم به ایالات خاکستری)، هم اکنون برتری مجدد بایدن در رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری را به چالش کشیده و شوک سختی به کارزار انتخاباتی وی وارد ساخته‌اند. در چنین شرایطی بایدن و همراهانش تلاش می‌کنند صرفاً در مواضع اعلامی و ظاهری، مخالفت‌های مقطعی و تاکتیکی خود را با نتانیاهو و کابینه رژیم اشغالگر قدس پررنگ و در مقابل، حمایت استراتژیک و میدانی خود را از جنگ غزه کم‌رنگ جلوه دهند. بایدن در مصاحبه اخیر خود، از خطای نتانیاهو در حمله به رفح سخن گفته، بدون آنکه کمترین مانعی در این خصوص مقابل نخست وزیر و کابینه رژیم کودک‌کش صهیونیستی ایجاد کند! بر همگان مسجل است که راه قانونی و رسمی جلوگیری از حمله رژیم اشغالگر قدس به رفح، تصویب قطعنامه‌ای لازم‌الاجرا در شورای امنیت سازمان ملل متحد مبتنی بر آتش‌بس دائم است؛ دقیقاً همان چیزی که امریکا آن رامدام وتو می‌کند!

نکته دوم، مربوط به تحمیل آتش‌بس یک‌طرفه به حماس است. به تازگی آنتونی بلینکن، وزیر امورخارجه امریکا مدعی شده که در مذاکرات آتش‌بس، صهیونیست‌ها انعطاف لازم را داشته‌اند و اکنون توپ در زمین حماس است! این ادعای وقیحانه و کلیشه‌ای، نشئت گرفته از تلاش امریکا برای جبران شکست‌های میدانی صهیونیست‌ها در میدان مذاکره است. واقعیت امر این است که امریکا از طریق فشار به مصر و قطر، دو میانجی و واسطه‌گر مذاکرات آتش‌بس تلاش می‌کند تا زمینه را برای خروج کامل اسرای صهیونیست از نوار غزه فراهم سازد و در ازای آن، آتش‌بسی چند هفته‌ای (با ضمانت اجرایی مبهم) را به فلسطینیان وعده دهد تا پس از پایان یافتن آن مدت زمان، رژیم اشغالگر قدس بتواند بدون اینکه دغدغه‌ای در قبال اسرای خود در غزه داشته باشد، رفح، خان‌یونس و غزه را بیش از پیش هدف حملات وحشیانه خود قرار دهد. بدیهی است که حماس به خوبی دست کاخ سفید را در این بازی وقیحانه خوانده و زیر بار فشار‌های واشینگتن بر بازیگران واسطه‌گر نخواهد رفت. در این معادله، اساساً کمترین تفاوتی میان بایدن و نتانیاهو یا کاخ سفید و تل‌آویو وجود ندارد.

منبع: روزنامه جوان