خطر ابتلا به آسم شغلی در محیط کار

مهر: واحد آسم و آلرژی وزارت بهداشت اعلام کرد: مواد استنشاق شده در محیط کار، علاوه بر بیماریهای عروقی می توانند باعث بروز بیماریهای مزمن ریوی شوند. هر سال مواد جدیدی در محیط های کار عرضه می شوند که این مواد می توانند انواع بیماریهای تنفسی و در رأس آنها آسم شغلی را ایجاد کند و در بین بیماری های ریوی وابسته به شغل، آسم شغلی شایعترین آنها محسوب می شود. بنابراین گزارش، حمل کنندگان حیوانات، محققین آزمایشگاه، کارکنان سیلو، پلاستیک سازی، پارچه بافی، صنعت داروسازی و نجاران و کارکنان چوب بری بیشتر در معرض خطر ابتلا به آسم شغلی هستند. بر اساس این گزارش،‌ خس خس سینه، کوتاهی تنفس، احساس تنگی در قفسه سینه، عدم تحمل ورزش و سرفه از علائم بیماری آسم شغلی است که در برخی مواقع آبریزش بینی، احتقان بینی و تحریکات چشمی نیز می تواند در افراد ظاهر شود و حتی تا مدت ها پس از قطع تماس با ماده محرک، علائم ادامه یابد. این گزارش می افزاید: برای پیشگیری از این بیماری، تماس با ماده آلرژن باید قطع شود به طور مثال یک کارگر در قسمت های دیگر به کار مشغول شود و یا باید محیط کار را از آلاینده ها پاک کرد. بنابر اعلام واحد آسم و آلرژی، سنگ بنای درمان آسم شغلی، تشخیص سریع و به موقع و اجتناب از مواجهه کارگر با مواد محرک است و این مسئله خصوصاً در مورد آسم های شغلی ناشی از مواد حساس کننده، صادق است زیرا مواجهه با مقدار کمی از مواد حساس کننده می تواند باعث آسم مقاوم شود. کسانی که دچار آسم ناشی از مواد محرک یا آسم تشدید شده به وسیلة کار هستند در صورت مهیا شدن شرایط مهندسی، ممکن است بتوانند به کار معمول خود ادامه دهند و بدین منظور باید به آنها وسایل محافظت از سیستم تنفسی داده شود همچنین کسانی که دچار آسم شغلی می شوند باید براساس پروتکل های منتشر شده تحت درمان طبی قرار گیرند.