با من از مرگ مگو
برای نسل دهه شصت جلیل فرجاد یک ستاره سینمایی بود، اگرچه در هجوم بازیگران تازهکار چشمآبی در یک دهه بعد، او به حاشیه رفت اما هیچگاه از اعتبار هنریاش میان جماعت تئاتری و سینمایی کاسته نشد.
برای نسل دهه شصت جلیل فرجاد یک ستاره سینمایی بود، اگرچه در هجوم بازیگران تازهکار چشمآبی در یک دهه بعد، او به حاشیه رفت اما هیچگاه از اعتبار هنریاش میان جماعت تئاتری و سینمایی کاسته نشد. با ظهور شبکههای نوین اما آنچه ما را به یاد ستاره دوران نوجوانیمان میانداخت نه گرد پیری نشسته بر صورت جلیل فرجاد که فعالیتهای دخترش مارال در شبکههای اجتماعی بود. دختری که نستوه و استوار با عقرب بدسگال سرطان میجنگد اما پیام این نبرد برای خیل قبل توجه گرفتاران به سرطان یک کلمه است؛ «امید».
10 فیلم سینمایی و 20 مجموعه تلویزیونی و بیشمار آثار تئاتری در کارنامه مارال فرجاد چیزی نیست که ما را به یاد او بیندازد، همین حالا کمتر کسی است که مارال فرجاد را با شخصیت سینماییاش به یاد بیاورد، اما نقش او نه روی به روی دوربینهای سینمایی و تلویزیونی که در زندگی واقعی آنقدر پرشکوه و ماندگار است که دنبالکنندگانش را به یاد تلاش بی وقفه او در تزریق امید به بیماران سرطانی میاندازد. صفحه شخصی او در اینستاگرام بر خلاف دیگر سلبریتیهای وطنی گزارشی تمام عیار از روند مبارزهاش با بیماری است، گفتن از مشکلات آنها و شرح حال وضعیت خودش.
دیدگاه تان را بنویسید