دریادار خانزادی: نسل جدید «هواناو» سال آینده می‌آید
فرمانده نیروی دریایی ارتش گفت: نسل جدید هواناو‌ها که صد درصد ساخت فرزندان این مملکت است را در سال آینده در عرصه رزم خواهیم داشت.
خبرگزاری مهر: عرصه دریا یکی از حوزه‌هایی است که جوانان ایران اسلامی با اتکا به خداوند و باور توانایی‌های خود توانستند موجب افتخار ملت ایران در جهان شوند. نیروی دریایی ارتش در دفاع مقدس افتخارات ماندگاری و منحصر به فردی را رقم زد و امروز نیز با اتکا به ایمان، نیروی جوان و انقلابی و البته استفاده از تجارب دوران جنگ تحمیلی توانسته نقش مهمی در دفاع از آب‌های سرزمینی ایران، حفاظت از منافع کشور در تجارت دریایی و امنیت کشتیرانی در آب‌های آزاد جهان ایفا کند.
نیروی دریایی در راستای دیپلماسی بین المللی و دفاعی نیز پیشگام بوده و در سال‌های بعد از انقلاب با حضور در آب‌های آزاد و اعزام ناوگروه‌های متعدد به کشور‌های مختلف توانسته بر عمق راهبردی کشور بیافزاید.
فرمانده نیروی دریایی دریایی ارتش از نسل جدید «هواناو»ها برای سال آینده خبر داد و گفت: نسل جدید هواناو‌ها که ۱۰۰درصد ساخت فرزندان این مملکت است را در سال آینده در عرصه رزم خواهیم داشت که ویژگی‌های بسیار برجسته تری دارد. هواناو‌های ما امروز در منطقه حرف اول را می‌زنند و بدانید که ما همچنان قدرت برتر هواناو در منطقه خواهیم بود.
وی همچنین در مورد بالگرد‌ها نیز اظهار داشت: در عرصه بالگرد‌های رزمی ورود پیدا کرده ایم، این بالگرد‌ها تولید داخل کشور هستند؛ همانند هواپیمای جنگنده‌ای که با افتخار ارتش جمهوری اسلامی ایران وزارت دفاع در ماه‌های گذشته آن را نمایش دادند به این معنی است که ما به دانش و توان تولید این حوزه از تجهیزات دست یافته ایم و بالگرد‌ها پیشرفته داخلی بزودی به این عرصه ملحق خواهند شد.
امیر دریادار خانزادی همچنین از رزمایش دریایی مشترک با کشور‌های منطقه نیز خبر داد و اظهار داشت: در آینده یک رزمایش دریایی را با کشور‌های دوست در منطقه به ویژه کشور‌های حوزه آیونس در منطقه برگزار می‌کنیم. علاوه بر آن قطعا از کشور‌های دیگر که هم از ما دعوت کردند هم از بنادر ما بازدید کردند ما هم از بنادر آن‌ها بازدید خواهیم داشت.
برای آشنایی بیشتر با ماموریت‌ها، عملکرد و پیشرفت‌های نیروی دریایی راهبردی ارتش با امیر دریادار حسین خانزادی فرمانده نیروی دریایی ارتش به گفتگو نشستیم.
متن کامل این گفتگو را در زیر می‌خوانید:
-شما به عنوان عالی‌ترین مقام نیروی دریایی ارتش، جایگاه نیروی دریایی ارتش ایران را در منطقه و جهان چگونه ارزیابی می‌کنید؟
معمولا نیروی دریایی نسبتی با قدرت دریایی هر کشور و همچنین با برخی از مولفه‌های دیگر کشور دارد، یکی از مولفه‌های مهم که قدرت دریایی و نیروی دریایی به آن مرتبط می‌شود وزن ژئو پلتیک کشورهاست. وقتی صحبت از ژئو پلتیک می‌کنیم روابط بین قدرت و سیاست و جغرافیا را بیان می‌کنیم و نیروی دریایی همواره این وزن را پشتوانه خود دارد.
بخشی از این وزن اقتصاد، بخش‌های دیگر جمعیت، جغرافیا، سیاست داخلی و خارجی، فناوری و دانش ماست، همه این‌ها باهم وزن ژئوپلتیک کشور را تشکیل می‌دهد که نشان دهنده قدرت و حضور در دریاست و اینکه تا کجا می‌توان پیش رفت و منافع کشور را تا کجا تامین کرد.
بخش دیگر منافع ملی در دریاست که می‌خواهد نیروی دریایی تا کجا پیش برود و چه اندازه از قدرت دریایی باشد. در کنار آن نیروی دریایی تکالیف و وظایفی بر عهده دارد؛ بخشی از وظایف آن در قبال نظام و ملت است که باید مظهر اقتدار یک ملت در دریا باشد و بتواند منابع و منافع کشور را دریا حفظ کند و امنیت مناطق دریایی تحت حاکمیت را برقرار کند و این یک تکلیف ملی است.
در کنار آن یک تکلیف منطقه‌ای نیز به عهده دارد، یعنی فراتر از دریا‌های آزاد تحت حاکمیت خود نباید ناامن باشند و کانون‌های ناامنی در آن‌ها شکل بگیرد و این موضوع می‌تواند هر کشوری را متاثر کند؛ مثلا موضوع تروریست نیابتی، طالبان و داعش که تا امروز تنها نمودش در دریا، دزدی دریایی است و ما آن را سرکوب کردیم؛ بنابراین اگر خطوط مواصلاتی دریایی ما و سایر کشور‌ها در دریا‌های آزاد امتداد پیدا می‌کند حتما باید در کنار کشور‌های منطقه و با کمک آن‌ها امنیت دریا‌های آزاد را برقرار کنیم، پس این یک تکلیف منطقه‌ای است و علاوه بر آن در قبال جامعه جهانی یک تکلیف بر عهده داریم که بالاترین سطح آن برقرار کردن آزادی و امنیت دریانوردی است که در دریا‌های آزاد برقرار شود و همه از آن منفعت ببرند.
وقتی این‌ها را کنار هم قرار دهیم و به منطقه اقیانوسی نگاهی بیندازیم می‌بینیم اقیانوس هند ۳۶ کشور همسایه دارد، اما از بین این ۳۶ کشور شاید دو یا سه کشور نقش بسیار فعالی را در همه این ابعاد ایفا می‌کنند، بخشی از این کشور‌ها در آب‌های خود متوقف شده اند، بخشی از آن‌ها حتی در آب‌های خود نیز نقش معناداری ندارند و در اندازه گارد ساحلی هستند، بعضی حتی در این سطح هم نیستند. کشور‌هایی که ظرفیت اقیانوسی دارند و می‌توانند در دریا‌های آزاد حضور پیدا کنند تکالیف ملی، منطقه‌ای و جهانی خود را انجام دهند، دو یا سه کشور بیشتر در منطقه نیستند که جمهوری اسلامی ایران از جمله این کشورهاست.
-درباره اقدامات نیروی دریایی در اسکورت کشتی‌های تجاری، نفت کش‌ها و مبارزه با دزدان دریایی چه اقداماتی صورت گرفته است؟
تاکید من مدتی بر این مساله است که جوانان ما تاریخ خودمان را بخوانند، بخشی از تاریخ که خودمان بعد از انقلاب تولید کردیم را بخوانند، به دلیل اینکه اگر ملتی به تاریخ خود توجه نکند یا آن را فراموش کند مجبور به تکرار آن است. یعنی اتفاقات ناگوار تاریخ باز تکرار می‌شود. نگاه کردن به تاریخ مثل این است که به سمت جلو حرکت کنیم، اما از آینه عقب ماشین را ببینیم. منظور ما این نیست که همیشه در گذشته باقی بمانیم، اما تجربیات گذشته در خیلی از موارد درس آموز هستند.
نیروی دریایی در دوران دفاع مقدس علاوه بر فعالیت‌های غرور آمیز نظامی و دفاع از کشور، در عرصه‌های مختلف در یک بخش بسیار تاثیر گذار بودیم که مقام معظم رهبری نیز بر آن تاکید کردند. ایشان فرمودند: امروز ماجرای ناو موشک انداز پیکان را همه می‌دانند، اما ماجرای اسکورت کشتی‌های نفتکش را کمتر کسی می‌داند، همه چیز ما به نفت وصل بود و آن‌ها می‌خواستند آن را قطع کنند، اما ناگهان نیروی دریایی جوهر خود را نشان داد. اسکورت کشتی‌های تجاری و نفتکش در دوران دفاع مقدس یکی از عملیات‌های بسیار موفق و اثرگذار در دوران دفاع مقدس است.
ما در آن زمان بندر عباس و بندر شهید رجایی را نداشتیم، فرانسوی‌ها در حال ساخت آن بودند و آن را در اواسط جنگ رها کردند و رفتند. بندر شهید رجایی در دهه دوم انقلاب ساخته و امروز فعال است، بندر چابهار جزء طرح‌های ما بود، اما اصلا وجود خارجی نداشت و تنها فناوری که امکان حمل کالا‌های تجاری ونفتی را داشت در شمال و در خلیج فارس متمرکز بود.
جزیره خارک پایانه نفتی ما بود. بندر امام خمینی که مهمترین بندر موجود برای جابجایی کالا بود آن هم در مقطعی که اقتصاد ما تک محصولی بود، تنها نفت را داشتیم و خیلی چیز‌ها مثل گوشت، مرغ، شکر، گندم، ارزاق عمومی حتی کالا‌های صنعتی از خارج وارد می‌شد. ما با فروش نفت کالا‌ها را وارد می‌کردیم که هم اقتصاد کشور را سالم نگه داریم و هم اقتصاد جنگ را به گردش بیاوریم.
نیروی دریایی ارتش در دوران دفاع مقدس بالغ بر ۱۰ هزار کشتی نفتکش و تجاری را اسکورت کرد. بندر آبادان و خرمشهر به طور کامل متوقف بودند و ما همین یک بندر را داشتیم که می‌توانستیم کالا‌ها را از آن صادر کنیم که با محدودیت‌های جدی مواجه بودیم. از این ده هزار کشتی فقط ۲۰ فروند آن آسیب دید و امکان ادامه بهره برداری از آن وجود نداشت و بقیه آن‌ها به سلامت مسیر را طی کردند. شرکت ملی نفتکش، کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران با حضور و تلاش شبانه روزی کارکنان نیروی دریایی ارتش موفق شدند این ده هزار کشتی را به سلامت عبور دهند.
بعد از اتمام جنگ بسیاری از تجهیزات دیگر نیاز به حضور در عرصه نداشت و در آشیانه‌ها و پارکینگ‌ها نگهداری و تعمیر آن انجام می‌شد. نیروی دریایی از همان زمان همچنان در دریاست، بلا انقطاع کار خود را در دریا ادامه داد. دزدی دریایی که شروع شد موضوع اسکورت کشتی‌های تجاری نفتکش این بار در دریا‌های آزاد نیاز کشور بود.
همان جا مقام معظم رهبری در ۱۴مهرماه ۸۸ فرمودند که نیروی دریایی امروز در بسیاری از نقاط عالم و در کشور ما یک نیروی راهبردی است و به چشم یک نیروی راهبردی به نیروی دریایی باید نگریسته شود، از آن سال تا به امروز ما بالغ بر ۶۰ ناوگروه اعزام کردیم که بیش از ۱۵۰ فروند شناور‌های نظامی سطحی، زیر سطحی، ناوشکن‌ها و زیردریایی‌ها در عرصه دفاع از خطوط مواصلاتی کشور فعالیت داشتند.
دزدی دریایی را سرکوب کردیم نه تنها خطوط مواصلاتی دریایی را برای خودمان باز نگه داشتیم بلکه در آن‌منطقه شناور تجاری هر کشوری که از ما درخواست کمک کرده به آن‌ها کمک کردیم؛ نمونه بارز آن نجات کشتی تجاری چینی‌ها از دست دزدان دریایی بود. حتی برخی از کشتی‌های تجاری آمریکایی از ما درخواست کمک کردند و به آن‌ها کمک کردیم، با وجود آنکه ادعا می‌کنند در خلیج عدن با دزدی دریایی مقابله می‌کنند. این نشان می‌دهد نیروی دریایی نه تنها در عرصه دفاع مقدس، در دوران سازندگی و بعد از آن در عرصه‌های مختلف تلاش کرده است و ماموریت خود را در دریا، ساحل و سازندگی انجام داده، به نوعی کمک کرده که همه بخش‌های صنعتی کشور به بلوغ برسند.
وقتی ما یک چیزی را از بخش صنعت و دانشگاه مطالبه می‌کنیم، به نوعی سرریز فناوری است. بالاترین سطح فناوری را در تجهیزات نیروی دریایی شاهد هستیم. وقتی یک موشک، موتور یا سیستم رادیویی، تجهیزات سنجنده ساخته می‌شود همه این‌ها در مقیاس کوچکتر در عرصه ملی کاربرد دارند. به نوعی موتور محرک انقلاب در تمام چهل سال گذشته بوده ایم.
-یکی از حوزه‌ها که نیروی دریایی سرآمد آن بوده بحث دیپلماسی است. ما در سال جاری شاهد برگزاری اجلاس آیونس (IONS) در تهران بودیم، سفر‌هایی که جنابعالی به هند و دیگر کشور‌ها داشته اید، ناو‌های که در رفت و آمدند به سایر نقاط جهان هستند، درباره این حوزه و برنامه‌های خود برای گسترش این عرصه بفرمایید؟
وقتی ما به نقش‌هایی که مقام معظم رهبری برای نیروی دریایی ترسیم کرده اند نگاه می‌کنیم، در کنار نقش‌های علمی، دفاعی، نظامی حتی آبادسازی ملی، ایشان به نقش سیاسی و بین المللی نیروی دریایی تاکید دارند که در عرصه جهانی به آن دیپلماسی بین المللی دریایی می‌گویند.
دیپلماسی دفاعی دریایی به افزایش امتداد‌های عمقی کشور کمک می‌کند و مقام معظم رهبری بر همین موضوع تاکید دارند و می‌فرمایند هر چقدر نیروی دریایی و وزارت امور خارجه در عرصه‌های بین المللی فعالیت کنید امتداد‌های عمقی نظام را افزایش می‌دهید.
وقتی یک ناوگروه به یک ماموریت اقیانوسی اعزام می‌شود و از بنادر کشور‌های دوست بازدید می‌کند، مثل این است که ما یک نمایشگاه از اقتدار و توانایی‌های دفاعی و خودکفایی را با خود می‌بریم. ناو، موشک، توپ، سیستم رانش، مدیریت نبردی که ما خودمان ساخته ایم؛ در واقع هر آنچه که خیلی از کشو‌ها علاقه مندند خودشان بتوانند در آن عرصه خودکفا بشوند. واقعا در عرصه ساخت تجهیزات دریایی، کشو‌های بسیار اندکی هستند که توانایی ساخت این تجهیزات را داشته باشند و اکثر آن‌ها کشور‌های غربی هستند.
وقتی نیروی دریایی ایران در دریا‌های آزاد حضور پیدا می‌کند و پرچم شکوهمند ایران اسلامی را به اهتزاز در می‌آورد، باغرور کشتی‌هایی را که در مسیر عبور می‌کنند صدا می‌زند و تردد‌های دریایی را برای مراقبت دریایی و مقابله با شکل گیری کانون ناامنی شناسایی می‌کند، این به معنی اقتدار کشور ماست.
قطعا در آینده نزدیک ما پای استکبار جهانی را از این منطقه قطع کنیم
بخش دیگر دیپلماسی برقرار کردن تعامل و دوستی با هم پیمانان و دوستان ماست. از این بابت که ما در کنار هم به یک امنیت جمعی دست پیدا کنیم، این کمک می‌کند که قطعا در آینده نزدیک ما پای استکبار جهانی را از این منطقه قطع کنیم.
همانطور که در ابتدای انقلاب آن‌ها را از کشور بیرون ریختیم در سال‌های پیش رو آن‌ها را از این منطقه بیرون می‌ریزیم و این مهم با حضور قدرتمندانه در دریا و تعامل با دوستان امکان پذیر است. همانطور که در دوم اردیبهشت ماه امسال اجلاس آیونس برگزار شد و با وجود همه تحریم‌ها خیلی از فرماندهان نیرو‌های دریایی غربی و شرقی و منطقه اقیانوس هند با علاقمندی تمام می‌دیدند که یک قدرت دریایی نوظهور در عرصه دریا‌های آزاد وارد شده، حرفهای زیادی برای گفتن دارد و این عرصه را می‌گیرد.
آن‌ها آمدند هم حرفهای ما را شنیدند و ما حرفهای آن‌ها را شنیدیم و در جلسه محرمانه فرماندهان که داشتیم صحنه بین المللی را که حیاط بازی ماست مدیریت کردیم و قطعا کشور‌های منطقه باید امنیت این منطقه را برقرار کنند، در آن اجلاس هم این موضوع را بیان کردیم.
در آینده یک رزمایش دریایی را با کشور‌های دوست در منطقه به ویژه کشور‌های حوزه آیونس در منطقه برگزار می‌کنیم. علاوه بر آن قطعا از کشور‌های دیگر که هم از ما دعوت کردند هم از بنادر ما بازدید کردند ما هم از بنادر آن‌ها بازدید خواهیم داشت.
-نیروی دریایی در حوزه تجهیزات و ارتقای توان بازدارندگی در حوزه هواگرد‌ها و هواناو‌ها و حوزه تسلیحات راهبردی چه برنامه‌ای برای آینده دارد؟
تولید تسلیحات راهبردی را برنامه ریزی کرده ایم و کار ساخت آن آغاز شده است. زیردریایی فاتح به ناوگان نیروی دریایی ارتش ملحق شد. ناوشکن دماوند چند ماهی طول می‌کشد تا آزمایشات دریایی آن تکمیل شود که به نظرم در نیمه اول سال آینده ناوشکن دنا را هم مثل ناوشکن سهند در دریا خواهیم داشت. در ناوگان شمال قطعا تا پایان سال مجددا دماوند را در آب خواهیم داشت و دماوند جدید بسیار پیشرفته‌تر و کامل‌تر است و آماده ماموریت‌های دریانوردی خواهد بود.
در کنار این کار ساخت تجهیزات پروازی را هم شروع کرده ایم یکی از آن‌ها هواناو‌ها هستند که بسیار مهم هستند، امروز به طور کامل تجهیز شده اند و نسل جدید هواناو‌ها که ۱۰۰درصد ساخت فرزندان این مملکت است را در سال آینده در عرصه رزم خواهیم داشت که ویژگی‌های بسیار برجسته تری دارد. هواناو‌های ما امروز در منطقه حرف اول را می‌زنند و بدانید که ما همچنان قدرت برتر هواناو در منطقه خواهیم بود.
همچنین در عرصه بالگرد‌های رزمی ورود پیدا کرده ایم، این بالگرد‌ها تولید داخل کشور هستند همانند هواپیمای جنگنده‌ای که با افتخار ارتش جمهوری اسلامی ایران وزارت دفاع در ماه‌های گذشته آن را نمایش دادند به این معنی است که ما به دانش و توان تولید این حوزه از تجهیزات دست یافته ایم و بالگرد‌ها پیشرفته داخلی بزودی به این عرصه ملحق خواهند شد.
-دشمنان در برنامه‌ها و طرح‌های خود پیش‌بینی کرده بودند انقلاب اسلامی به ۴۰ سالگی خود نرسد. چندی پیش هم «جان بولتون» مشاور رئیس جمهور آمریکا نیز در جمع منافقین گفته بود «نباید بگذاریم انقلاب اسلامی ایران به ۴۰ سالگی خودش برسه و باید قبل از فرارسیدن این روز، در تهران جشن پیروزی بگیریم». راهبرد «تابستان داغ» دشمنان نیز برای نرسیدن عمر انقلاب به ۴۰ سالگی به شکست انجامید. چرا دشمن این همه تلاش کرد تا انقلاب اسلامی ایران به ۴۰ سالگی خودش نرسد؟ ویژگی ۴۰ ساله شدن انقلاب چیست؟
چهل عدد خاصی است، انسان هم وقتی به چهل سالگی می‌رسد به بلوغ و پختگی خاصی می‌رسد و وقتی به آن نقطه رسید به توانمندی رسیده، تفکراتش رشد پیدا می‌کند و به پایداری می‌رسد؛ در ارتباط با انقلاب هم اگر ما این چهل سال را به چهار دهه تقسیم کنیم دشمنان در هر دهه، تمام تلاش خود را برای مقابله با مردم ایران بکار برده‌اند.
اگر دهه اول انقلاب اسلامی را نگاه کنیم دشمنان در همان بهمن ماه می‌خواستند انقلاب را متوقف کنند و نمی‌خواستند ساختار‌های حکومتی با مفاهیم نظام مقدس جمهوری اسلامی و آرمان‌های انقلاب اسلامی شکل بگیرد، اما با هوشیاری رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی (ره) اتفاقات خوب پی در پی رخ داد و دشمنان با هوشیاری شناسایی و کنار گذاشته شدند.
دشمنان در همین دهه می‌خواستند با رویکرد نظامی انقلاب اسلامی را متوقف کنند و جایی که دیدند ساختار حکومتی شکل گرفته است با فشار‌های نظامی به دنبال آن بودند که مارا متوقف کنند، ولی به انسجام ملت ایران کمک کردند، به نوعی دفاع مقدس ملت ایران را پای آرمان‌های انقلاب اسلامی منسجم‌تر کرد و بعد از اینکه قطعنامه به تصویب رسید ایران در اوج اقتدار و توانمندی بود و یک سانتی متر از خاک کشور را هم کسی اشغال نکرده، غنائم زیادی گرفتیم و پیروزی‌های پیاپی به دست آورده بودیم و در حالی که تمام دنیا، استکبار جهانی و پیروان منطقه‌ای تمام قد پشت سر دشمنان ما بودند.
آن‌ها در دهه‌های گذشته تمام تلاش خودشان را کردند که محیط امنیتی جمهوری اسلامی و پیرامون آن را به یک محیط امنیتی پیچیده و ناپایدار تبدیل کنند و فشارها را افزایش دادند، اما در این عرصه نیز بحمد الله موفق نشدند.
بعد از پایان جنگ تحمیلی و آغاز دهه دوم انقلاب اسلامی، زمان آن بود که ما باید روی پای خود می‌ایستادیم، وابستگی هایمان را قطع و شروع به ترمیم ساختار‌ها و زیر ساخت‌ها می‌کردیم. بخصوص در حوزه دریایی باید اقداماتی انجام می‌دادیم تا هر آن چیزی که به عنوان تسلیحات دفاعی در یک دوره به ناچار از آنان تهیه می‌کردیم را باید بهینه سازی، نگه داری و ترمیم می‌کردیم و روی پای خود می‌ایستادیم و زمینه‌های ساخت و تولید تجهیزات مورد نیاز را فراهم می‌کردیم.
در دهه دوم انقلاب اسلامی برای جلوگیری از فعالیت و پیشرفت ایران اسلامی، دشمنان تحریم‌های شدیدی را اتخاذ کردند؛ اگرچه بخش دفاعی از همان روز اول به محض شکل گیری انقلاب اسلامی تحریم بود و همچنان تحریم ادامه دارد. اگر بخواهیم اوج تحریم را تعریف کنیم چهل سال تحریم در مجموعه دفاعی بلا انقطاع و هر بار شدیدتر حتی بعد از آغاز تحریم‌های دفاعی و شروع تحریم‌های اقتصادی باز تلاش کردند تحریم دفاعی را چند برابر کنند و ما از آن دوران نیز با سربلندی عبور کردیم.
-دستاورد‌های نیروی دریایی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با وجود فشار‌های سیای، اقتصادی و ... که به طور خاص در صنعت نظامی بیش از سایر صنایع بود چه بوده است؟
نیروی دریایی ارتش بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و در دهه دوم انقلاب از نیروی دریایی آب‌های سبز به نیروی دریایی آب‌های آبی ارتقا پیدا کرد؛ یعنی در آب‌های خروشان و اقیانوس‌ها حضور پیدا کردیم که دشمنان انتظارش را نداشتند. با وجود همه تحریم ها، فشارها، شکل گیری انقلاب، ساختار‌های حکومتی و پشت سر گذاشتن جنگ و هزینه‌های بسیار، با استحکام و اقتدار در دریا‌ها حضور پیدا کردیم.
در دهه سوم انقلاب با وجود اینکه دشمنان انتظار تولید را از ما نداشتند، اما توانستیم در عرصه‌های مختلف از جمله صنعت، علم، پژوهش، تحقیق و توسعه با رشد بسیار بالایی در منطقه و جهان شروع به پیشرفت کنیم. با وجود همه تلاش‌های دشمنان که نتیجه‌ای نداشت، در مقابل همه فشارها انقلاب ما رشد کردیم و خروجی آن در عرصه‌های مختلف مانند تکنولوژی نانو هم اکنون در رتبه چهارم جهان هستیم و در حوزه‌های مختلف تحقیقاتی به ویژه نظامی رشد چشمگیری داشتیم.
صنعت ساخت شناور‌های نظامی را از دهه دوم انقلاب شروع کردیم؛ بعد از اینکه دوران نگهداری و سازندگی تدریجا به انتها رسید در دهه بعد ما ساخت تجهیزات را با شناور‌های سبک‌تر آغاز کردیم. ناو‌های موشک انداز با تناژ ۵۰۰ تن ساختیم و این رشد بسیار سریع بود و در انتهای دهه دوم دیدیم که طرح ساخت ناوشکن‌های سنگین‌تر آغاز شد و دهه سوم تجهیزات دفاعی بسیار پیچیده تولید شد، در حالیکه تحریم‌ها هرروز شدیدتر می‌شد.
در دهه سوم ساخت ناوشکن‌ها و شناور‌های سنگین‌تر شروع شد که به لحاظ فناوری، دانشی و مدیریت نبرد یک مجموعه کاملا پیچیده است. موشک، توپ، سامانه‌های رانش پیشرفته، اشیای پرواز، توانایی حمل بالگرد، سیستم‌های حرفهای مخابرات، سنجنده‌های مختلف زیر سطح و روی سطح را دارا بود و همه این مجموعه‌ها را باید با هم یکپارچه می‌کردیم.
کشور ما به برکت انقلاب اسلامی و پیروی از ولایت فقیه به فهم و بلوغی رسیده بود که توانستیم در تاریخ ۳۰ بهمن ماه ۸۸ با حضور مبارک مقام معظم رهبری ناو جماران را به ناوگان جنوب ملحق کنیم، که امروزه بخش قابل توجهی از دریانوردی‌های خلیج عدن با حضور ناو جماران اتفاق افتاده است. اگر آمار ۶۰ ناو گروهی که تا سال ۸۸ به بعد اعزام کردیم را نگاه کنید در هر چند ناوگروه اعزامی جماران در عرصه دریا‌ها و رزمایش‌ها حضور دارد و اوج آن در این روز‌ها در دهه چهارم است.
علاوه براینکه در عرصه سطح دریا به موفقیت‌های بسیار رسیدیم، امروزه در زیر سطح دریا نیز حرفهای زیادی برای گفتن داریم؛ زیر دریایی کلاس غدیر و زیر دریایی کلاس فاتح با قابلیت و توانمندی بسیار زیادی که داریم که دشمن را غافلگیر می‌کند. اولین آن این است که آن‌ها نمی‌دانند ما چه ساخته ایم، فاتح چه قابلیت و توانمندی دارد و از تسلیحات آن بی اطلاع هستند. آن‌ها قدرت تحلیل فاتح را ندارند و همچنین سایر زیر دریایی‌ها و تجهیزاتی که امروز می‌سازیم. سهند قابلیت‌های بسیار بالا، قدرت مانور بالاتری نسبت به شناور‌های قبلی دارد و دریانوردی اقیانوسی خود را انجام داده است.
با کنار هم گذاشتن همه این‌ها می‌بینیم بعد از چهل سال ما به سطحی از توانمندی، بلوغ، آگاهی، دانش و ظرفیت‌های زیر ساختی برای تولید آرایه‌های دفاعی رسیده ایم که قطعا برای دشمن نگران کننده و برای دوستان امیدوار کننده است، چون می‌دانند در کشوری که انقلاب بر پایه مردم اتفاق افتاده امروز این توانایی وجود دارد که اگر کسی بخواهد از زیر تابعیت و فشار یک کشور استکباری بیرون بیاید الگوی موفق آن جمهوری اسلامی ایران است. این بیشترین نگرانی دشمنان ماست که انقلاب ما می‌تواند برای ملت‌های آزاده جهان الهام بخش باشد.
-نیروی دریایی یک نیروی تجهیزات محور است و در پیش از انقلاب تجهیزات پیشرفته از غرب خریداری می‌شد، نیرو‌ها در انگلستان آموزش می‌دیدند. تفاوت ارتش قبل از انقلاب با ارتش و نیروی دریایی انقلابی را در چه می‌دانید؟
شاید بشود این جواب را در یک جمله خلاصه کرد که امنیتی که در آن زمان تولید می‌کردیم امنیتی کاملا عاریه‌ای بود، اما امنیتی که امروز تولید می‌شود کاملا بومی و پایدار است. امنیت عاریه‌ای به این معنی است، کسی که امنیت را به ما عاریه داده هر وقت اراده کند آن را از ما خواهد گرفت. در آن زمان ما نیروی انسانی را خارج از کشور تربیت می‌کردیم بویژه نیروی انسانی که در صحنه نبرد تصمیم گیرنده است. افسران ما بلا استثنا در انگلستان، آلمان، فرانسه، ایتالیا و آمریکا دوره می‌دیدند.
نیروی دریایی یک نیروی جهانی است، مقام معظم رهبری نیز همواره تاکید دارند که علم هرجا هست باید آن را بیاموزیم، اما این نباید منجر به این شود که فرهنگ سازمانی ما هم برگرفته از آموزش‌های آن‌ها شود.
آن چیزی که ما به دنبال آموزش آن در خارج از کشور هستیم آن چیزی است که توانایی پاسخ به ظرفیت‌های گلوگاه علمی و فناوری ما را داشته باشد. بحمد الله امروز ما از همه موانع عبور کرده ایم و به جرات می‌توان گفت که امروز تمام سرمایه‌های انسانی نیروی دریایی در داخل کشور تربیت شده اند و در عرصه‌های بین المللی در حوزه‌های علمی و دانشی از غربی‌ها برجسته‌تر و توانمند‌تر هستند. ما قبلا تجهیزات را از غربی‌ها می‌گرفتیم و آن‌ها می‌توانستند به راحتی ما را تحلیل کنند و همیشه دست برتر را نسبت به ما داشتند؛ بنابراین اگر ما چیزی را به عاریه از آن‌ها بگیریم همواره دست برتر را نسبت به ما خواهند داشت، اما امروزه تمام تجهیزات با افتخار ساخت ایران اسلامی است و نکته بسیار مهم این است که نسل سازنده این تجهیزات همه دانش آموختگان داخلی و از نسل انقلاب هستند.
کسانی که امروز انگشتشان روی ماشه هاست همان‌هایی هستند که در دوران انقلاب به دنیا آمده اند، در این مملکت آموزش دیده اند و امروز با قدرت روی عرشه یگان‌های شناور، سطحی و زیر سطحی و سایر تجهیزات هستند و این به معنای اقتدار نظامی ماست که دشمن دیگر توانایی تحلیل ما را ندارند که بتواند به ما ضربه بزند، این خود به نوعی شکلی از بازدارندگی را ایجاد می‌کند که به راحتی قابل از دست رفتن نیست.
دیدگاه تان را بنویسید