میزان: نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به عنوان نیرویی راهبردی و تجهیزاتمحور، طی ۴۰ سال سپری شده از انقلاب اسلامی همواره در خط مقدم دفاع از منافع ملی ملت ایران ایفای نقش کرده است. خودکفایی در ساخت قطعات و ریزقطعات مختلف انواع هواپیما، نقشآفرینی موثر و بیبدیل در دوران دفاع مقدس، تربیت خلبانان عملیاتی و پشتیبانی زبده و ماهر، اورهال انواع جنگندههای ترابری و بمبافکن، نقشآفرینی موثر در جبهه مقاومت و در نهایت تولید جنگنده پیشرفته بومی، از جمله اقدامات غرورانگیز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است. در آستانه ۴۰ سالگی انقلاب اسلامی ایران، خبرنگار میزان با امیر «غلامحسین چیتفروش» درباره عملکرد نیروی هوایی ارتش طی ۴ دهه گذشته به گفتگو نشست. امیر سرتیپ دوم خلبان «غلامحسین چیتفروش» در سال ۱۳۳۵ در دزفول متولد شد و سه سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت ارتش درآمد. او در سال ۱۳۵۶ برای طی دوره آموزش خلبانی به آمریکا رفت و دو ماه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، با پایان این دوره به ایران بازگشت. «فرماندهی پایگاه هوایی دزفول» و «فرماندهی مجتمع اوج نهاجا» از جمله مسئولیتهای امیر چیتفروش بوده است.
گفتگو با امیر «چیتفروش» مشاور عالی فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به قرار زیر است. شما از جمله کسانی بودید که برای پیوستن به ارتش قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، تردید داشتید. این تردید چگونه برطرف شد؟ امیر چیتفروش: خانوادههای مذهبی برای انتخاب شغل معمولا حساسیت بیشتری نسبت به خانوادههای غیرمذهبی به خرج میدهند. من در سال ۱۳۵۴ و با استخارهای که حضرت آیتالله قاضی در دزفول برایم انجام داد، وارد نیروی هوایی ارتش شدم. ایشان که حافظ کل قرآن بود و عالِمترین فرد شهر دزفول در آن زمان به شمار میرفت، همسایه ما نیز بود و علیرغم اختلاف سنی زیادی که با جوانان داشت، اما رفیق ما جوانان بود. با توجه به اینکه ما با رژیم شاهنشاهی مخالف بودیم و علیه آن رژیم هر کاری که از دستمان بر میآمد انجام میدادیم، تصمیم گرفتیم که برای پیوستن به نیروی هوایی استخاره کنیم؛ آن هم به دست آیتالله قاضی. نتیجه این استخاره عجیب خوب آمد. من به حاج آقا گفتم «شما که خودتان همیشه با پیوستن افراد به ارتش مخالف بودین، نظرتان درباره این استخاره چیست؟»؛ حاج آقا هم فورا گفت: «خدا را چه دیدی؟ ممکن است رژیم سقوط کند». آیتالله قاضی
بعد از این استخاره، به من سفارش کرد که حتما به نیروی هوایی ارتش برو. نظارت شدید بر رفتار دانشجویان خلبانی ایرانی در آمریکا شما یک سال بعد از پیوستن به نیروی هوایی برای گذراندن دوره خلبانی عازم آمریکا شدید. با توجه به اینکه آن زمان به تدریج شعلههای انقلاب ایران زبانههای بیشتری میکشید، بفرمایید که حال و هوای همدورهایهای شما در آمریکا چگونه بود؟ امیر چیتفروش: دانشجویان خلبانی ایرانی در آمریکا تعداد زیادی داشتند و میتوان گفت که عده قلیلی از آنها نسبت به اخبار انقلاب حساسیت نشان میدادند. آنقدر جو و فضا در آمریکا سرگرمکننده بود که اکثر دانشجویان خلبانی، چندان اخبار، مسائل و جریانهای انقلاب را پیگیری نمیکردند. در این میان اگر بعضی از خلبانان هم مثل ما اخبار انقلاب را دنبال میکردند، شدیدا تحت کنترل و نظارت قرار میگرفتند. در آن دوره آموزشی نیروهای مذهبی که اهل نماز و روزه بودند، سریعا برای سرویسهای اطلاعاتی آمریکایی نمایان و به اصطلاح تابلو شدند. حتی به یاد دارم که ارشد دانشجویان نظامیان ایرانی، چند بار به سراغ ماشین من در پارکینگ دانشگاه خلبانی رفت و از پشت شیشه، با دقت بسیار زیاد وسایل داخل
ماشین را بررسی کرد. یک بار یک کتاب در ماشین من بود که روی آن نوشته شده «انجمن اسلامی کانادا و آمریکا»؛ بعدها که آمدند از خانه من بازرسی انجام دادند به من گفتند که فلان کتاب را برایمان بیاور که ببینیم چه میخوانی. حساسیت دانشجویان خلبانی در آمریکا به وقایع انقلاب پس از دیدار همافران با امام (ره) فعالیتهای انقلابی شما در بحبوحه اخبار و اتفاقات سال ۵۷ چگونه بود و به چه شکلی سایر نیروها را از وضعیت داخل ایران مطلع میکردید؟ امیر چیتفروش: من معمولا روزنامه «تایمز فارسی» که اخبار ایران را پوشش میداد میخریدم و نکات و اخبار مهم آن را روی برگهای میآوردم و در پایان آن مینوشتم «انجمن اسلامی نیروی هوایی مقیم آمریکا»؛ از آن برگه کپی میگرفتم و در پایگاههای مختلف پخش میکردم تا اخبار انقلاب به دست دانشجویان خلبانی ایرانی برسد. دقیقا به خاطر دارم از بهمن ماه ۵۷ و به خصوص پس از اعلام خبر دیدار همافران با حضرت امام خمینی (ره)، حساسیت دانشجویان خلبانی به پیگیری اخبار و وقایع ایران بسیار بیشتر از قبل شد. ناتمامی دوره دانشجویان خلبانی پس از تسخیر لانه جاسوسی پس از پیروزی انقلاب به کشور بازگردانده شدید یا دوره را
تا پایان در آمریکا طی کردید؟ امیر چیتفروش:ما پس از پایان دوره در آمریکا که دو سال طول کشید، در فروردین ۵۸ به ایران بازگشتیم، اما آنهایی که در حال گذراندن دوره بودند و دوره آنها با تسخیر لانه جاسوسی در ایران همزمان شد، مجبور شدند به ایران برگردند و دوره ناتمامی را پشت سر گذاشتند. «جهاد خودکفایی» در جمهوری اسلامی ایران از نیروی هوایی شروع شد با توجه به خروج مستشاران آمریکایی از نیروی هوایی، جرقه «جهاد خودکفایی» در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از چه زمانی زده شد؟ امیر چیتفروش: قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، حدود ۵۵ هزار مستشار آمریکایی در ارتش و وزارت دفاع وجود داشت و از این میان بیشترین تعداد مستشاران در نیروی هوایی مستقر بودند. مستشاران آمریکایی نیروی هوایی ۲ برابر پرسنل ایرانی این نیرو بودند. این مستشاران بعد از خروج از ایران در مصاحبههایی که با سیانان و فاکسنیوز داشتند، مدام از فلج شدن نیروی هوایی ایران تا چند ماه دیگر خبر میدادند، اما «جسارت»، «غرور ملی» و «نیاز ما به هواپیمای جنگنده»، سبب شد که ما در نیروی هوایی دستانمان را بر روی زانوهای خودمان بگذاریم. سرویس کردن مدام یک جنگنده اعم
از اف ۱۴، اف ۵، فانتوم و ... نیاز به علم و دانش زیادی دارد. ما میدانستیم که بعد از انقلاب، دیگر کسی نیست که در این زمینه به ما کمک کند و به نوعی توفیق اجباری به دست آوردیم که خودمان راه آینده نیروی هوایی را ترسیم کنیم. به عبارت دیگر، بنیان «جهاد صنعتی» و «جهاد خودکفایی» در نظام جمهوری اسلامی ایران، از نیروی هوایی شروع شد و بعد سایر نیروها به سراغ آن رفتند. جهاد خودکفایی نهاجا که یک حرکت انقلابی تمام عیار بود، از پایگاههای نیروی هوایی تهران آغاز شد و به سرعت در تمام پایگاههای نهاجا در سراسر کشور نضج گرفت. پیگیریهای رهبر انقلاب برای بنا نهادن «جهاد خوکفایی» در نیروی هوایی ارتش عکسالعمل مسئولین در برابر این خواست و اراده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران چه بود و آنها تا چه اندازه در این مسیر یار و مددکار شما بودند؟ امیر چیتفروش:متاسفانه در سال ۵۸ بعضی از مسئولان به حرکت جهاد خودکفایی در نیروی هوایی، با دید «تمسخر آمیز» نگاه میکردند و به آن میخندیدند. موضوع جهاد صنعتی و جهاد خودکفایی در نیروی هوایی ارتش را حضرت آقا بیش از سایرین پیگیری و دنبال میکردند. اسناد تمام سخنرانیها و پیگیریهای ایشان
در این زمینه وجود دارد. هدایتها، کمکها، پیگیریها و سخنرانیهای حضرت آقا، باعث شد که بنیان جهاد خودکفایی در نیروی هوایی ارتش به صورتی استوار بنا گذاشته شود. تستها و آزمایشهای صنعت هواپیماسازی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از دهه ۶۰ و با ساخت هواپیمای آذرخش در فرماندهی مجتمع اوج نهاجا در منطقه تهرانسر شروع شد. حضرت آقا آن زمان میآمدند و چندین ساعت در این مجتمع که آن زمان تیمسار «صفوی» فرمانده آن بود میماندند و مشوق اصلی و موتور حرکت خودکفایی بچههای نهاجا بودند؛ گاهی میشد که در یک روز حضرت آقا با وجود اینکه رئیس جمهور بودند، ۴ تا ۵ ساعت را در مجتمع اوج میگذراندند. پاسخ دندانشکن به فاصله ۳ ساعت از تجاوز ارتش بعث به سراغ جنگ تحمیلی برویم. علیرغم اعتقاد برخی افراد که معتقدند ارتش ما در ابتدای جنگ نتوانست هیچ کار مثبتی از خود نشان دهد، نیروی هوایی ارتش در ۲۴ ساعت ابتدایی جنگ تحمیلی، بزرگترین ضربات را بر دشمن بعثی وارد کرد. ضربات نیروی هوایی چگونه صدام را گیج کرد؟ امیر چیتفروش: روز ۳۱ شهریور ۵۹، ارتش بعث عراق حد فاصل ساعت یک تا دو بعد از ظهر با ۱۹۲ فروند جنگنده هوایی به ما حمله کرد و ۱۵ سایت
و پایگاه نیروی هوایی را در جریان این حمله زد و چندین هواپیمای ما را به آتش کشید. کمتر از ۳ ساعت از این اقدام صدام، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران عملیات «انتقام» یا «اولین پاسخ» را ترتیب داد و اهداف مورد نظر را در خاک عراق کوبید. پایگاه هوایی «کوت» و پایگاه هوایی «شعبیه»، دو مرکز مهم و استراتژیک هوایی عراق در کمتر از سه ساعت بعد از حمله جنگندههای عراقی، توسط نیروی هوایی مورد اصابت قرار گرفتند. خلبانان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با هشت فروند جنگنده، این دو پایگاه را هدف قرار دادند. چهار فروند به «کوت» و چهار فروند به «شعبیه» حمله کردند. در آن ساعت حدود ۴۰ فروند هواپیمای ایرانی به آسمان بلند شدند که هشت هواپیما برای حمله کوت و شعبیه اقدام کردند و ۳۲ فروند نیز برای مقابله با موج بعدی تجاوز جنگندههای ارتش بعث. حمله به پایگاه شعبیه از طریق پایگاه هوایی همدان و حمله به پایگاه کوت توسط خلبانان پایگاه هوایی بوشهر انجام شد. اولین شهدای نیروی هوایی در دفاع مقدس نیز در این روز تقدیم شدند. یکی از بالهای جنگنده «محمد صالحی» که شیعه بود و «خالد حیدری» که اهل سنت بود، در «کوت» به دکل برق اصابت میکند
و هواپیما به زمین میخورد. جنازه این دو شهید بعد از ۳۳ سال وارد خاک کشورمان شد. پُلی که امروز روبهروی بهشت زهرا (س) تهران قرار دارد به نام همین شهید «محمد صالحی» است که در روز ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ به شهادت رسید. بمباران مناطق استراتژیک عراق به صورت همزمان توسط ۱۴۰ جنگنده ایرانی عملیات کمان ۹۹ به عنوان بزرگترین عملیات تاریخ هوایی جمهوری اسلامی ایران، در روز ۱ مهر ۱۳۵۹ یعنی تنها چند ساعت پس از حمله صدام انجام شد. در خصوص این عملیات هم توضیح دهید. امیر چیتفروش:نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بعد از عملیات «اولین پاسخ» دست از کار نکشید و پاسخ اصلی به صدام را در کمتر از ۱۵ ساعت از تجاوز ارتش بعث یعنی بامداد روز یکم مهر در قالب عملیات «کمان ۹۹» انجام داد. این عملیات قبل از طلوع آفتاب یکم مهر ۱۳۵۹ انجام شد؛ در جریان این عملیات، جنگندههای ما از تاریکی شب استفاده کردند و به آسمان بلند شدند و در روشنایی روز و دقایق بینالطلوعین، ۱۴۰ فروند از جنگندههای ایرانی مراکز حساس ارتش بعث را هدف قرار دادند. حدود ۲۶۰ فروند هواپیما برای اسکورت و سوخترسانی و شنود به آسمان بلند شدند و ۱۴۰ فروند جنگنده به صورت همزمان بمب
ریختند. خلبانان نیروی هوایی تا ساعت ۷ صبح یکم مهر، تمام نقاط استراتژیک ارتش بعث را بمباران کرده بودند. بهار و تابستان ۵۹ را در مناطق مرزی با صدام درگیر بودیم طبق آنچه در اسناد دفاع مقدس آمده، خلبانان نیروی هوایی ارتش از مدتها قبل از یورش سراسری ۳۱ شهریور صدام به مرزهای کشورمان، مشغول بررسی اوضاع مرزی ایران با عراق بودند. این بررسیها به چه شکل انجام میشد؟ امیر چیتفروش:۳۱ شهریور که ارتش بعث با ۱۹۲ فروند جنگنده به ایران حمله کرد، قرار بود به اصطلاح تیر خلاص صدام به ما باشد. این تیر خلاص به این معنی است که صدام تصور داشت نیم ساعت بعد از این حمله، کل رژیم ما سقوط میکند. اما جنگ ما با ارتش بعث عراق از شش ماه قبل از ۳۱ شهریور ۵۹ شروع شده بود. ما کل بهار و تابستان ۵۹ را در مناطق مرزی با صدام درگیر بودیم. سه سپاه آنها که هر کدام شامل چند لشکر بود، مدام با ما در مناطق مرزی درگیر بودند. تهاجم به آن گستردگی تهاجم زمینی و هوایی ۳۱ شهریور، یکباره شروع نمیشود. ارتش بعث خُرد خُرد و آرام آرام آمده بود و گردانها و تیپهای خود را مستقر کرده بود و به سمت مرز ایران جاده ساخته بود. خلبانان نیروی هوایی مدام این اخبار
و اطلاعات را به مقامات نیرو و مقامات نیرو هم به مقامات بالاتر گزارش میدادند. شهادت ۱۷ خلبان ایرانی قبل از ۳۱ شهریور ۵۹ این اقدامات شناسایی در درون خاک ایران انجام میشد یا خاک عراق؟ امیر چیتفروش: تماما در خاک ایران انجام میشد. ۱۷ نفر از خلبانان نیروی هوایی، قبل از شروع تهاجم صدام در ۳۱ شهریور، در جریان همین درگیریها و شناساییها به شهادت رسیده بودندند. شهید لشکری در روز ۲۷ شهریور و ۴ روز قبل از حمله گسترده صدام، به اسارت ارتش بعث درآمد. هواپیمای او مورد هدف پدافند عراق قرار گرفت و مجبور به ایجکت کردن از هواپیما شد. صدام به شهید لشکری میگفت: «بگو تو خلبان هستی و آمدی ما را بمباران کردی و ما تو را اسیر کردیم»، اما شهید لشکری میگفت: «نه، شما در خاک ایران بودهاید، مرا در داخل خاک کشورم زدهاید و در خاک کشورم، مرا اسیر کردید». تمام جریان شهید لشکری همین دو سه جمله است. صدام میخواست به سازمانهای جهانی و بینالمللی بگوید که ایران جنگ را آغاز کرده و او تنها در مقام مدافع، عکسالعمل نشان داده است. وعده ویزای اروپا به شهید لشکری ظاهرا علاوه بر شکنجههایی که صدامیها علیه شهید لشکری انجام دادند، وعدههای
وسوسه انگیزی نیز به او داده بودند؛ در این خصوص اطلاعاتی دارید؟ امیر چیتفروش: علاوه بر هزاران شکنجهای که بر روی پیکر شهید لشکری انجام شد، وعده ویزای اروپا و وسوسه لذتهای دنیوی را به او داده شد به امید آنکه او حرف باب میل صدام را بر زبان بیاورد، اما شهید لشکری هرگز و هرگز این حرف را نگفت. به همین خاطر بود که کل اسرای ما نهایتاً ۱۰ سال اسیر بودند، اما صدام شهید لشکری را ۱۸ سال نگه داشت تا به دنیا بگوید ایران حمله را آغاز کرده ست. شهید لشکری دعا میکرد که تا وقتی حافظ کل قرآن نشده، آزاد نشود و سرانجام هم حافظ کل قرآن شد. وقتی که شهید لشکری به ایران بازگشت هیچ سوءاستفادهای از جایگاهی که داشت انجام نداد و در نهایت بر اثر داروها و قرصهایی که میخورد به شهادت رسید. کتاب «۶۴۱۰» که با مدیریت دفتر مطالعات نهاجا چاپ شده، خاطرات واقعی و بدون غلو شهید لشکری را گردآوری کرده است. اورهال جنگندهها طبق دستورالعمل فنی و کارخانهای است اهمیت اورهال در صنعت هواپیمایی تا چه اندازه است و به نظر شما نهضت بازآماد و اورهال هواپیماهای جنگنده در جمهوری اسلامی ایران تا چه اندازه پیشرفت داشته است؟ امیر چیتفروش:هواپیمایی که
اورهال میشود، به لحاظ فنی حکم هواپیمای صفر را پیدا میکند. هواپیما وقتی اورهال میشود تمام قابلیتهای ابتدایی خود را پیدا میکند. اورهال کردن هواپیما یک کار فنی بسیار دقیق است. اورهال هواپیماهای جنگنده در نیروی هوایی دقیقا طبق دستورالعمل فنی و کارخانهای انجام میشود. ضمن اینکه هواپیماها در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، بلافاصله بعد از هر پرواز چک میشوند؛ این چک شدن علاوه بر آن چکاپی است که بعد از ۲۰ ساعت پرواز، ۲۰۰ ساعت پرواز، ۴۰۰ ساعت پرواز و ۸۰۰ ساعت پرواز روی آن انجام میشود. هیچگاه جنگها را فانتومها و اف۵ها نبردهاند تجهیزات و هواپیماهای پیشرفته برخی کشورهای منطقه در قیاس با ایران، آیا نشاندهنده قدرت بیشتر آنها در عرصه هوا نسبت به ماست؟ امیر چیتفروش: خیر. درست است که امروز ترکیه و عربستان در منطقه، جنگندههای هوایی نسبتا به روزتری نسبت به ایران دارند، اما آنچه مهم و با ارزش است این است که ما خودمان تمام مباحث مربوط به هواپیمای جنگنده را جمع میکنیم و چشممان به کمک بقیه نیست. هیچگاه جنگها را فانتومها و اف۵ها نبردهاند بلکه این اعتقادها هستند که برنده جنگ را تعیین
میکنند. همانگونه که امروز آلسعود با این همه هواپیمای جنگنده، چهار سال است که در باتلاق یمن گیر کرده است. ضمن اینکه خلبان باید نسبت به آن کاری که انجام میدهد باور داشته باشد. بارها از خلبانان آمریکایی که در جنگ ویتنام، بمبارانهای زیادی انجام دادند شنیدهایم که بعدها یا دیوانه شدهاند یا از مردم ویتنام عذرخواهی کردهاند. ضمن اینکه آمریکاییها در تمام گردانهای هوایی عربستان حضور دارند. توانایی خلبانان ایرانی در قیاس با خلبانان عربستانی قابل قیاس نیست. من در سالهای ۵۶ تا ۵۸، چند هم دورهای عربستانی در آمریکا داشتم. اکثر آنها تنبل و لَخت و سنگین بودند، اما معدود خلبانان خوبی نیز در میان آنها وجود داشت. دورهای را که ما طی ۲ سال فرا میگرفتیم اکثر خلبانان عربستانی باید طی ۴ یا ۵ سال میگذراندند. تحریم را به دید برکت نگاه کردیم اقدامات جهاد خودکفایی نهاجا در زمینه تولید قطعات جنگنده را چگونه ارزیابی میکنید؟ امیر چیتفروش:هواپیمای اف ۵ حدود ۱۱ هزار قطعه دارد که اگر یک قطعه از این هوپیما را ساختیم، تمام قطعات آن را میتوانیم بسازیم. ما در زمینه قطعهسازی هواپیمای اف ۵ بسیار عالی عمل کردیم. ما فشارهای
ناشی از تحریم را به دید برکت نگاه کردیم و خودمان را مجبور کردیم روی پای خودمان بایستیم. هیچگاه فراموش نمیکنم زمانی که در دزفول فرمانده بودم، هواپیما به دلیل نبودن پیچهای خروسکی غیر قابل استفاده میشد، اما امروز به جایی رسیدهایم که خودمان هواپیما میسازیم. صاعقه هم در رزمایشها شرکت میکند، هم رژه میرود و هم بمب میزند با وجود اینکه هواپیماهای صاعقه چند سالی است که به یگان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوستهاند، اما هنوز شایعاتی پیرامون عدم بکارگیری این هواپیما در نیروی هوایی شنیده میشود. پاسخ شما به این شایعات چیست؟ امیر چیتفروش: «صاعقه» در حال حاضر ماموریت انجام میدهد و گردان آن نیز تشکیل شده است. هواپیماهای صاعقه امروز رژه میروند، در رزمایشها شرکت میکنند و بمب میزنند؛ فیلم آن نیز نمایش داده میشود، اما هنوز یکسری نمیخواهند باور کنند که این هواپیما در اختیار نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ماموریت انجام میدهد. مگر اف ۵ آمریکایی شبیه میگ ۲۱ روسی نیست؟ برخی شبکههای خبری معاند خصوصا در فضای مجازی، با ذکر شباهتهای ظاهری جنگنده «کوثر» با جنگنده «اف ۵»، سعی داشتند ارزش ساخت
کوثر را کم کنند. نظر شما در این مورد چیست؟ امیر چیتفروش: اساس و ریشه همه هواپیماهای جنگنده یکی است و به همین دلیل جنگندههای هوایی ساخته شده در نقاط مختلف دنیا، شباهتهای زیادی به یکدیگر دارند. اف ۵ آمریکایی مگر شبیه میگ ۲۱ روسی نیست؟ مگر میگ ۲۱ روسی همان اف ۷ چینی نیست؟ پایه این هواپیماها یکی است، اما هر کدام از آنها پارهای تغییرات نسبت به جنگنده دیگری را در خود دارند. ممکن است کوثر ما هم شباهتهایی به اف ۵ داشته باشد، اما مطلقا نمیتوانیم با این اطلاق، ارزشهای بسیار بسیار زیاد کوثر را زیر سوال ببریم. آن جنگندهای که ما ساختهایم برای خودمان و کاملا بومی است. دانش، صنعت و جسارت ساخت هواپیما را در کشور داریم آیا ساخت هواپیمای جنگنده بومی به این معناست که تمام قطعات آن در داخل کشور تولیده شده باشد؟ امیر چیتفروش: خیر. فرانسه، آمریکا، سوئیس، انگلیس و بقیه کشورهای صاحب صنعت نیز برای ساخت هواپیماهای خود، ممکن است برخی قطعات را به کشورشان وارد کنند و این به معنای آن نیست که خود این کشورها توانایی ساخت آن قطعه را ندارند بلکه دلایلی نظیر «مقرون به صرفه نبودن»، «جلوگیری از اتلاف وقت» و سایر موارد، سبب
میشود که بخشی از قطعات مورد نیاز برای ساخت یک جنگنده از کشور دیگری خریداری شود. مهم این است که دانش ساخت هواپیما در کشور وجود داشته باشد که الحمدلله ما این دانش، صنعت و جسارت را توامان در کشورمان داریم. توانایی تولید چند فروند «کوثر» در طول سال در صورت فراهم بودن شرایط جمهوری اسلامی ایران توانایی تولید چند فروند کوثر در طول سال را دارد؟ امیر چیتفروش: تجهیزات پیشرفته در صحنه جنگ نقش دارند و این موضوع قابل کتمان نیست. ما باید تهدیدات را همواره رصد کنیم و متناسب با تهدیدات، تجهیزات دفاعی تولید کنیم. اگر همه زمینهها و سرمایهها فراهم باشد، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، توانایی تولید چند فروند کوثر در طول سال را دارد. صنعت خودرورسازی گرفتار خانوادهبازی و رانتبازی شده است جمهوری اسلامی ایران که توانایی ساخت جنگنده هوایی را دارد، چرا هنوز نتوانسته در صنعت خودروسازی به موفقیت قابل توجهی برسد؟ امیر چیتفروش:متاسفانه صنعت خودرورسازی ما گرفتار خانوادهبازی و رانتبازی شده است. صنعت نیازمند «کار مداوم» و «تولید فکر» است. ما که کوثر را با آن همه پیچیدگی و فناوری ساختیم و به انتهای صنعت در زمانه فعلی
رسیدهایم، مگر میشود نتوانیم یک خودرو بسازیم؟ قطعا مهندسین ما توانایی تولید خودرو را دارند، اما به درستی به آنها میدان داده نمیشود. تمام ماموریتهای نیروی هوایی در سوریه «پشتیبانی هوایی» بود نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سوریه آبا ماموریت عملیاتی نیز داشت؟ امیر چیتفروش:نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ماموریت عملیاتی در سوریه و عراق به این معنی که بمب بزند نداشته است. صرفاً نقش ما از روز اول بحران سوریه تا امروز بحث پشتیبانی هوایی بوده است. رساندن آذوقه به محاصره شدگان سوری و عراقی توسط نیروی هوایی ایران بسیار دقیقتر از آمریکاییها بوده است.
دیدگاه تان را بنویسید