خبرگزاری تسنیم: دوازدهم تیرماه سال ۹۶ در تهران با حضور وزیر نفت و معاونان وی، سفرای فرانسه و چین و تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی قرارداد ۲۰ ساله توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی بین شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیومی به رهبری توتال فرانسه و با حضور شرکتهای CNPC چین و پتروپارس ایران به امضا رسید. زمانبندی پیشبینی شده در این قرارداد بر این اساس بود که ۴۰ ماه بعد از امضای قرارداد، تولید اولیه از میدان آغاز شود. حدود ۱۰ ماه از امضای این قرارداد میگذرد و هنوز حتی یک پیچ هم در فاز ۱۱ پارس جنوبی توسط توتال بسته نشده است. پاتریک پویان مدیرعامل شرکت فرانسوی توتال آبان ماه سال ۹۶ در بخشی از مصاحبه خود با CNN عنوان کرد: «ما داریم روی پروژه گازی ایران کار میکنیم. ما مناقصههایی برگزار کردهایم و باید قراردادهای مربوط به این مناقصهها را منعقد کنیم... این قراردادها تا ماه ژانویه منعقد خواهند شد... من امیدوارم تا آن زمان ما پاسخی (از جانب کنگره) برای رئیس جمهور داشته باشیم و رئیس جمهور (آمریکا) باید در آن زمان در مورد تمدید یا عدم تمدید مجوز (فعالیت شرکتها در ایران) تصمیمگیری نماید». ۴ ماه و نیم از آغاز ماه ژانویه
۲۰۱۸ میگذرد، زمانی که مدیرعامل توتال برای اتمام منعقد شدن قراردادها و قاعدتاً آغاز عملیات اجرایی توسعه فاز ۱۱ بیان کرده بود، اما هیچ کاری صورت نگرفته، چرا که توتال منتظر ماند تا رئیس جمهور امریکا در خصوص برجام اظهار نظر کرده و به این شرکت فرانسوی مجوز فعالیت توسعهای بدهد. توتال هنوز رسما اعلام نکرده که فعالیت در پروژه فاز ۱۱ پارس جنوبی را متوقف میکند، اما در عمل این فعالیت متوقف است. عملیات ساخت دو سکوی فاز ۱۱ پارس جنوبی که قرار بود با مدیریت کنسرسیوم طرح و مشارکت پیمانکاران ایرانی در سال گذشته آغاز شود، هنوز شروع نشده و مشخص نیست تا چه زمانی مسئولان صنعت نفت کشور میخواهند به بهانه برگزاری مناقصات و امضای قرارداد با شرکتهای داخلی، فرآیند توسعه فاز ۱۱ را طبق برنامه جلوه دهند؟ توتال فرانسه به عنوان رهبر کنسرسیوم توسعه فاز ۱۱، تا امروز منتظر اعلام موضع رئیس جمهور امریکا در خصوص برجام بوده و از امروز منتظر اعلام نظر امریکا در خصوص معافیت یا عدم معافیت توتال برای فعالیت در این پروژه است. این موضوع به صراحت در بیانیه اخیر این شرکت عنوان شده، در این بیانیه آمده است: " توتال در موقعیتی نخواهد بود که پروژه
فاز ۱۱ پارس جنوبی را ادامه دهد و مجبور خواهد بود تمام فعالیتهای مربوطه را پیش از ۴ نوامبر ۲۰۱۸ متوقف کند، مگر آنکه مقامهای ایالات متحده با حمایت مقامهای فرانسوی و اروپایی یک معافیت تحریمی ویژه این پروژه، به توتال اعطا کنند. این معافیت تحریمی پروژهای باید از شرکت در برابر هر تحریم ثانویه مربوط به قانون ایالات متحده، محافظت کند. " این انتظار برای توتال هزینهای در بر ندارد چرا که به گفته وزیر نفت، هیچ جریمهای برای توتال به خاطر توقف یا تأخیر توسعه فاز ۱۱ در قرارداد دیده نشده است؛ اما برای ایران این انتظار به معنای از دست رفتن فرصت بهره برداری از مخزن مشترک گازی است که قطر با سرعت در حال برداشت از آن و توسعه ظرفیتهای تولید آن است. مشخص نیست توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی که یکی از مرزیترین فازهای این میدان مشترک است، تا چه زمانی قرار است معطل مانعی به اسم توتال باشد؟
دیدگاه تان را بنویسید