سرویس اقتصادی فردا: محسن مهدیان طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود به موضوع حمایت از تولید ملی پرداخت که در ادامه میخوانید. اسم تولید داخلی که میاد ناخواسته ذهنها سمت ایران خودرو و سایپا میرود. رفتار انحصاری و سوداگرانه خودروسازان داخلی در تولید خودروی بی کیفیت و گران قیمت، ذهنیت تاریخی مردم در حمایت از تولید را تخریب کردند. اما باید چه کرد؟ آیا سال حمایت از تولید داخلی بهانهای برای استمرار وضع کنونی و شرایط رانتی برای برخی شرکت هاست؟ یک نکته را باید توجه کرد؛ بین اقتصاد مقاومتی با خودکفائی اقتصادی و یاخوداتکائی اقتصادی تفاوت است. اساسا امروزه حرف از خودکفائی اقتصادی بی معنی است. بجای خودکفائی باید از استقلال اقتصادی یا همان اقتصاد مقاومتی سخن گفت. تفاوت ایندو چیست؟ خودکفائی یعنی اتکا به تولید داخلی فارغ از رقابت با دنیا. اما استقلال یا همان اقتصاد مقاومتی یعنی حمایت از تولید داخلی برای رقابت با رقبای خارجی. رهبری درباره اقتصاد مقاومتی میگویند اقتصادی که در مقابل تکانهها و شوکهای خارجی مقاوم باشد. شوک و تکانه خارجی فقط تحریم نیست. تولید کننده داخلی باید بتواند با رقیب مشابه خارجی
رقابت کند؛ هم در قیمت و هم کیفیت. البته رسیدن به این مرحله حمایت میخواهد. با این توضیح حمایت از تولید داخلی باید همراه با دو شرط باشد؛ محدود باشد و مشروط. محدود باشد یعنی به تولید کننده فرصت داده شود تا فلان زمان مشخص، قدرت رقابت پیدا کند و احساس مادام العمری در حمایت رانتی و بازار انحصاری نداشته باشد. دوم اینکه مشروط باشد که تولید کننده باید سود خود را از طریق رشد بهره وری کسب کند نه افزایش قیمت. باید به اشتغال و سرمایه گذاری و نوآوری و کیفی سازی توجه داشته باشد و با شاخصهای کمی عملکرد این بخش در رقابت پذیری مورد ارزیابی قرار گیرد. در غیر اینصورت حمایت از تولید داخلی فرصتی برای انحصار تولید کننده و ظلم به مصرف کننده میشود و بعد از مدتی تعصب لازم برای حمایت از تولید داخلی ازبین خواهد رفت.
دیدگاه تان را بنویسید