وقتی «ایمنی» برای خودروسازان داخلی اهمیتی ندارد/ تولید «پژو پارس» در فرانسه متوقف شده اما هنوز در ایران تولید می‌شود/ همه ضعف‌ها و معایب شیر پیر ایران خودرو

سرویس اقتصادی فردا: از زمانی که ایران خودرو از پژو پارس به عنوان یک محصول لوکس رونمایی کرد نزدیک به ۱۵ سال می‌گذرد. اگرچه ما در زمینه تولید خودرو سال هاست نام و نشانی در دنیا نداریم، اما به جرات می‌توان گفت که در کمتر کشوری می‌توانید خودرویی را با بیش از ۱۵ سال تولید مداوم بدون کوچکترین تغییر در ظاهر آن پیدا کنید. البته این اندازه از وفاداری به محصولی بی کیفیت جای تشکر دارد، اما سوال اینجاست که چگونه تمام سازمان‌های تصمیم گیرنده به کیفیت پایین این محصول اذعان دارند و داشتن یک ستاره ایمنی را تایید می‌کنند، اما همچنان به تولید این خودرو ادامه می‌دهند و فکری برای بهبود کیفیت آن ندارند؟ نگاهی طراحی بدنه پژو پارس تفاوتی ندارد پژو پارس چه سالی را تماشا می‌کنید، این خودرو از تولد تاکنون شکل و شمایل خود را تغییر نداده! طراحی این خوردو با الگوگیری از بدنه پژو ۴۰۶ انجام گرفت. هرچند پژو ۴۰۶ نیز به لحاظ ایمنی بدنه، چندان وضعیت مطلوبی نداشت و در سال ۱۹۹۷ تنها توانسته بود ۲ ستاره ایمنی از موسسه Euro NCAP دریافت کند. در سال ۲۰۰۱ نیز پس از ارائه یک نسخه فیس لیفت از پژو ۴۰۶ این آزمایش‌ها دوباره تکرار شد که این بار با کمی پیشرفت ۳ ستاره ایمنی به بدنه این خودرو اعطا شد، اما در بحث ایمنی عابر پیاده هیچ تغییری مشاهده نمی‌شد تا پژو ۴۰۶ با ۲ ستاره ایمنی عابر پیاده به یک خودروی خطرناک بدل شود. با این وصف، چندان تعجبی ندارد که پژو پارس نیز در بدنه خود از همان ضعف‌ها برخوردار باشد.

با نگاهی به طراحی بدنه پژو پارس به راحتی متوجه می‌شوید که این خودرو شباهتی به هیچ یک از محصولات غربی و شرقی ندارد. البته جای تعجب نیست چراکه از عمر این شکل طراحی بدنه نزدیک به دو دهه می‌گذرد و کارکرد آن در سایر کشور‌ها منسوخ شده است. اگرچه پژو پارس در میان محصولات کنونی ایران خودرو نظیر پژو ۴۰۵ و سمند ظاهری جذاب‌تر دارد، اما باید در نظر داشت که این محصولات نیز دست کمی از پژو پارس ندارند و از طراحی جدیدی برخوردار نیستند. در حقیقت مقایسه پژو پارس با چنین تولیداتی یک انتخاب میان بد و بدتر محسوب می‌شود.

در نمای جلوی این خودرو خبری از چراغ‌های کشیده، جلو پنجره بزرگ، سپر عضلانی و خطوط حجم دهنده نیست. مواردی که حتی در میان محصولات ارزان قیمت شرقی نیز به آسانی دیده می‌شود. چراغ‌های پژو پارس که روزگاری به ظاهر این خودرو چهره‌ای خشن بخشیده بودند امروزه در میان چراغ‌های کشیده مجهز به LED و دیلایت سایر محصولات خارجی حرفی برای گفتن ندارند. طراحی عقب این خودرو نیز دست کمی از نمای روبرو ندارد. سپری به غایت ساده و چراغ‌هایی تخت و نسبتا مستطیلی خالی از هر گونه جذابیت برای پرداختن به آن است.

یک تغییر اساسی، اما باز هم خسته کننده در طراحی داخلی

پژو پارس بیش از یک دهه با داشبوردی ساده و منسوخ شده تولید می‌شود. اگرچه طی چند سال گذشته آن داشبورد قدیمی جای خود را به نمونه‌ای جدیدتر بخشیده، اما کافی است که تصویر آن را در کنار نمونه‌های خارجی یا بعضا شرقی که از قیمت پایینی برخوردارند بگذارید تا به عدم جذابیت آن بیشتر پی ببرید. در حقیقت، برخلاف محصولات خارجی که از دریچه‌های ورودی هوا، دکمه‌های کنترلی و پنل پشت فرمان برای زیبایی اتاقک خودرو استفاده می‌کنند، در پژو پارس همه چیز به سادگی و به شکل مربع و مستطیل‌های تو در تو در کنار هم قرار گرفته است.

افزون بر این، در عصری که طراحان داخلی خودرو تلاش می‌کنند با چرم، فلز و بافت نرم اتاقک خودرو را زیبا و مشتری پسند جلوه دهند، همچنان در کارخانه ایران خودرو به استفاده بیش از حد از پلاستیک خشک تاکید می‌شود. پلاستیکی که حتی در نگاه اول نیز حس ارزان بودن را به شما القا می‌کند و پس از مدتی هم صدا‌های عجیب و غریبی را برای شما به ارمغان می‌آورند. کیفیت پایین متریال به کار رفته در اتاقک این خودرو به حدی است که هر بار پس از کشیدن دستگیره درب‌ها انتظار شکسته شدن آن‌ها را خواهید داشت.

ایمنی پاشنه آشیل شیر خسته ایران خودرو

بخش زیادی از ایمنی پژو پارس را باید مدیون اجباری شدن قانون نصب ایربگ بود اگرنه مشخص نبود تا چند سال دیگر باید چشم انتظار نصب داوطلبانه این تجهیزات از سوی ایران خودرو می‌شدیم. به لطف این قانون پژو پارس هم اکنون از دو ایربگ برای سرنشینان جلو برخوردار است و به ترمز ABS و سیستم EBD مجهز شده است. البته نصب این تجهیزات نیز چندان تاثیری در افزایش ایمنی این خودرو نداشته است به طوری که در کنار خودرو‌های تولید داخل نظیر پژو ۲۰۶ با ۴ ستاره ایمنی و تندر ۹۰ با ۳ ستاره، پژو پارس چندان وضعیت مناسبی ندارد. این در حالی است که قیمت پژو پارس LX در بازار ایران حدوداً ۴۲ میلیون تومان معامله می‌شود که عدد گزافی برای این این خودرو پیر است. یکی از مهم‌ترین نقص‌های پژو پارس که منجر به تلفات زیاد جانی برای سرنشینان می‌شود ورود میل فرمان و پدال‌ها به داخل اتاقک پس از تصادف است که در صورت بروز تصادفات شدید از جلو آسیب‌های جدی را به سرنشینان جلو وارد می‌کند. همچنین برخلاف قسمت زیرین این خودرو که از استحکام بالایی برخوردار است، سقف و ستون‌ها مقاومت کافی برای مهار فشار‌ها را ندارند و در صورت واژگونی همچون قفسی سرنشینان را در خود محبوس می‌کند.

مشکلات فنی و هزینه‌های نگهداری بالا

یکی دیگر از مشکلاتی که گریبان صاحبان پژو پارس را می‌گیرد کیفیت پایین قطعات فابریک مورد استفاده در این خودرو است. اگرچه این قطعات از گارانتی برخوردارند، اما با گذشت مدتی از تعویض باز هم برای شما مشکل ساز می‌شوند و اگر تصمیم به خرید قطعات دیگری بگیرید می‌بایست هزینه اضافه آن را پرداخت کنید. همچنین پیشرانه نصب شده بر روی نسخه عادی این خودرو از سرعت و شتاب مناسبی برخوردار نیست و مصرف سوخت بسیار بالایی هم دارد.

در مجموع باید گفت که پژو پارس حتی در مقایسه با محصولی قدیمی نظیر پژو ۲۰۶ و حتی تندر ۹۰ که همواره با انتقادات فراوانی همراه بوده است، حال و روز بدتری دارد. این محصول نه از طراحی بدنه به روز و نه کابین مجهز و دلپذیری برخوردار است. ایمنی و مصرف سوخت بالا نیز از دیگر مواردی است که گریبان این خودرو را گرفته است. البته بخشی از نقص‌های پژو پارس به پلت فرم بسیار قدیمی آن ارتباط دارد که با توجه به آن نمی‌توان بسیاری از مشکلات فنی و ایمنی را به طور کامل رفع کرد. در واقع یکی از معیار‌های مهم در تغییر پلتفرم خودرو‌ها افزایش ایمنی سرنشینان است. در هر حال، مشخص نیست که تا چه زمان قرار است تولید پژو پارس با چنین وضعیت نابسامانی ادامه پیدا کند و سازمان‌های تصمیم گیرنده تا چه هنگام چشم بر معایب بزرگ این خودرو می‌بندند.