سنگ‌آهن، ۹۶ را با افت قیمت آغاز کرد

اما شاید از اهم موارد که در سال گذشته بر سنگ آهن رفت بتوان به عزم جدی دولت برای تکمیل زنجیره تولید فولاد اشاره کرد؛ به طوری که در بخش گندله ظرفیت ۲۳ میلیون تنی ایجاد شد و در حوزه کنستانتره نیز ظرفیت تولید به ۴۳ میلیون تن رسید. گر چه این میزان باید برای رسیدن به اهداف ۱۴۰۴ به طور میانگین تا ۲.۲ برابر افزایش یابد اما همین ظرفیت باعث شده تا به میزان قابل توجهی فرآیند فرآوری در واحدهای داخلی انجام شود و جلوی خام‌فروشی گرفته شود. برنامه ششم توسعه و جایگاه معدن در آن از جمله دیگر موارد چالش بر انگیز نه فقط برای سنگ آهن که برای بیشتر معدنکاران بود. اشاره مستقیم فعالان معدن بیشتر معطوف به ماده ۵۴ قانون برنامه ششم بود که موضوعات شورای معدن استانی، تخصیص یک‌ درصد فروش معادن جهت جبران خسارت‌های محیطی و حساب های مالی جداگانه هر معدن در آنها مورد پرداخت قرار گرفته بود و در اعتراض به آن انجمن‌های معدنی نامه‌هایی را به شورای نگهبان، مجلس و مجمع تشخیص مصلحت نظام ارسال کردند. اما در مجموع، رشد صنایع زنجیره فولاد و تغزیه مناسب آن از سوی معدن به هم راه افزایش قیمت ها سال خوبی را برای سنگ آهن و هم خانواده هایش رقم زد تا جایی که گروه تجاری یوروفر اعلام کرد واردات فولاد ایرانی که در فاصله سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ حدود هشت برابر افزایش یافته، جدیدترین تهدید برای فولادسازان اروپایی است و این را می توان به عنوان یک خبر خوب ارزیابی کرد.