سهم وزارت نفت در خسارت هنگفت پرونده کرسنت
مشی چند سال اخیر وزارت نفت منجر به محکومیت ایران به پرداخت خسارت در پرونده کرسنت شود.
روزنامه کیهان: مشی چند سال اخیر وزارت نفت منجر به محکومیت ایران به پرداخت خسارت در پرونده کرسنت شود.
روزنامه جوان در این باره نوشت: پرحاشیه‌ترین قرارداد گازی کشور هنوز گرفتار اما و اگرهایی است که قرار بود توسط وزیر نفت ختم به خیر شود. بیژن نامدار زنگنه وقتی به شکل عجیبی به عنوان نامزد روحانی برای حضور در وزارت نفت راهی جلسه رأی اعتماد شد با انتقاد تعدادی از نمایندگان مجلس روبه‌رو شد که مهم‌ترین این بحث کرسنت بود. در همان جلسه یکی از نمایندگان مجلس گفت در صورت انتخاب زنگنه به عنوان وزیر نفت ایران در دادگاه محکوم می‌شود. زنگنه در همان جلسه اینگونه پاسخ داد «این حرف یک جنگ روانی است که از بیرون به مجلس منتقل شده و یک حرف مضحک است. در هیچ جا بحثی برای اینکه ما خسارتی را پرداخت کنیم وجود ندارد. فعلاً بحثی که مطرح است این است که شرکت نفت ملزم شود این قرارداد معتبر است یا نیست و تازه بعد از آن بحث‌هایی درباره پرداخت غرامت مطرح می‌شود.»
او در واقع در تریبون رسمی مجلس اعلام کرد که خود را ملزم به اجرای این قرارداد می‌داند. زنگنه پیشتر در جلسه‌ای با تعدادی از نمایندگان هم گفته بود پرونده کرسنت را سر دو هفته جمع می‌کند. او پیش از وزارتش نیز این قرارداد را به سود کشور دانسته و از آن دفاع کرده بود. دفاع وی قابل پیش‌بینی بود و چندان محل مناقشه در دادگاه خارجی نبود ولی وقتی وی به مجلس معرفی شد و باز هم از کرسنت دفاع کرد، کار ایران را در دادگاه سخت کرد. در همان ایام شنیده شد ایران در حال پیروزی در دادگاه بود که به دلیل حضور تیم کرسنت در وزارت نفت طرف دوم قرارداد با استناد به مذاکرات مجلس و قرار گرفتن همان تیم بر رأس نفت ادعای ایران را درباره بروز فساد در این قرارداد رد کرد، آنها اینگونه استدلال کردند که اگر ایرانی‌ها به وقوع فساد در این قرارداد اعتقاد دارند چرا دوباره طراحان و امضاءکنندگان کرسنت را به عنوان مدیران ارشد وزارت نفت انتخاب کردند؟
زنگنه به خوبی می‌داند حضورش در نفت به ضرر ایران در دادگاه تمام شده است و بهتر بود از کرسنت دفاع نکند اما نه تنها این کار را نکرد بلکه منصوب وی در شرکت ملی نفت (علی کاردر) نیز به دفاع تمام قد از کرسنت پرداخت.
کاردر معتقد است کرسنت بهترین قرارداد است، همین اظهارنظر وی کافی است تا باز هم دلالان گازی منطقه این اظهارات را پرینت گرفته و به دادگاه ارائه دهند که موضع وزارت نفت ایران در تأیید این موضوع است، به همین راحتی! هم وزیر نفت به خوبی می‌داند اظهارات وی در مجلس چه تغییری در روند دادگاه ایجاد کرده است و هم کاردر به خوبی می‌دانست با این اظهارات عجیب چه بلایی بر سر میلیاردها دلار از منابع کشور می‌آمد ولی کسی نمی‌داند در روزهایی که دادگاه در حساس‌ترین وضعیت خود قرار دارد به دفاع از قراردادی می‌پردازند که طرف اماراتی با استناد به آن ایران را محکوم کرده و حداقل 10 میلیارد دلار از ایران طلب می‌کند.
ادعای اصلی ایران در عدم اجرای این قرارداد بروز فساد و یکطرفه بودن قرارداد بوده است که با این استدلال در حال پایان دادن به پرونده بود که با حضور زنگنه در نفت و تعریف و تمجید وی و برخی مدیران آن ورق به ضرر ایران برگشت. آیا بهتر نبود وزیر نفت به جای توصیه‌های اخلاقی به نمایندگان به مدیران خود تأکید می‌کرد که از محاسن کرسنت چیزی نگویند؟ آیا زنگنه نمی‌داند اینگونه اقدامات منجر به تضییع حقوق ملت ایران می‌شود؟ آیا جریانی خاص قرار است کرسنت را برنده دادگاه کند؟
به بیان ساده‌تر اگر وزیر نفت و مدیران وی به دفاع از قرارداد کرسنت نمی‌پرداختند، اندک امیدی برای عدم صدور محکومیت ایران وجود داشت که به مدد نظرات آنها همه چیز برخلاف منافع ملی رقم خورده است. بدون تردید وزیر نفت دیگر نمی‌تواند وضعیت فعلی را «مضحک» بداند زیرا خود به خوبی می‌داند که حاصل اظهارات وی و همکارانش در دفاع از کرسنت به چه میزان ضررده شده و دلال‌های کرسنتی را به اوج خوشبختی رسانده است. فقط باید به یک پرسش پاسخ داد: «چرا برخی مدیران وزارت نفت در حساس‌ترین روزهای دادگاه کرسنت از این قرارداد دفاع کردند و موجب باخت ایران شدند؟»
دیدگاه تان را بنویسید