اقتصادنیوز: بر اساس اعلام تورد کلستروم، رئیس اعتماد بینالملل زیستمحیطی و سلامت مستقر در نلسون نیوزلند، 43 کشور دنیا، به خصوص کشورهای آسیایی نظیر چین، اندونزی و مالزی به دلیل فشارهای حرارتی افت اقتصادی را تجربه خواهند کرد. در نتیجه تا سال 2030، تولید ناخالص داخلی چین افتی یک درصدی و GDP اندونزی افتی 6 درصدی خواهند داشت. به گزارش بلومبرگ، بر اساس مقاله منتشر شده در مجله سلامت عمومی آسیا پاسیفیک در روز سهشنبه، گرمای شدید در جنوب شرق آسیا در حال حاضر باعث کاهش 15 تا 20 درصدی ساعت کاری سالانه شده است و نمودارها نشان میدهد که این آمار تا سال 2050 و پیشرفت تغییرات اقلیمی ممکن است دوبرابر شود. این مطالعه یکی از 6 مقاله منتشر شده توسط دانشگاه سازمان ملل در کوالالامپور بوده که با جزئیات زیاد اثر تغییرات اقلیمی روی سلامت انسان را مورد بررسی قرار داده است. از سال 1980 تا 2012، در حدود 2.1 میلیون نفر در سراسر دنیا به طور مستقیم بر اثر نزدیک به 21 هزار فاجعه طبیعی نظیر سیل، رانش زمین، گرمای شدید، خشکسالی، طوفان یا آتشسوزی طبیعی کشته شدهاند. هزینه این فجایع بیش از 4 هزار میلیارد بوده که قابل مقایسه با GDP
کنونی آلمان بوده است. کلستروم اعلام کرد: «با توجه به فشارهای گرمایی، شما نمیتوانید به همان شدت گذشته کار کنید، شما شاهد کاهش سرعت کار و استراحت بیشتر در نیروی کار شاغل در صنایع خواهید بود. کشورهای ثروتمند منابع مالی لازم برای تطبیق با تغییرات اقلیمی را دارند.» در سال 2030، در چین و هند، افت GDP در مجموع میتواند به 450 میلیارد دلار برسد. این اثر میتواند از طریق انتقال عمده در ساعات کاری و تغییر کارخانهها برای نیاز کمتر به انرژی برای خنکسازی کاهش پیدا کند. کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط احتمالا با افت بهرهوری ناشی از گرمای هوا مواجه خواهند شد هر چند تاثیرپذیری کمتری نسبت به آلودگی گازهای گلخانهای خواهند داشت. کشورهای ثروتمندتر به طور عمده از افت ناشی از گرمای هوا در امان خواهند بود. روسیه، نروژ و سوئد با سردتر شدن هوا در فصل زمستان با کاهش بهرهوری مواجه خواهند شد. فشار حرارتی و گرمای هوا اثر بیشتری روی شغلهای کم درآمد و شغلهای نیازمند به مهارت کم نظیر کشاورزی، باربری و تولید خواهد گذاشت. این موضوع شکاف میان فقیر و ثروتمند را بیشتر خواهد کرد. تقاضا برای خنککردن هوا در دفاتر، مراکز خرید و
خانهها با افزایش دما، به شدت رشد خواهد کرد و موجب مشکلات عمده در تامین برق خواهد شد. شهری به اندازه بانگوک با هر یک درجه افزایش دما نیازمند تولید 2 گیگاوات برق اضافی خواهد بود. بیش از 190 کشور دنیا در ماه دسامبر برای برداشتن گامهای به منظور محدود کردن گرمای هوا به توافق کردند. به منظور اجباری شدن عهدنامه پاریس، دستکم 55 کشور دنیا که 55 درصد از انتشار گازهای گلخانهای دنیا را به خود اختصاص دادهاند باید این توافق را تا سال 2020 به تصویب برسانند. مقامات سازمان ملل انتظار دارند که این توافق در سال جاری اثرات خود را نشان دهد.
دیدگاه تان را بنویسید