خبرگزاری تسنیم: غلامرضا عباسی، رئیس هیئت مدیره کانون عالی انجمن های صنفی کارگران ایران با شرکت در صدو پنجمین کنفرانس بین المللی کار در ژنو با اشاره به اینکه اکنون جهان در شرایط نه صلح کامل و نه جنگ کامل گفت: سال هاست ایده دهکده جهانی ، جهانی شده و پیشرفتهای شگرفی در زمینه تکنولوژی اطلاعات رقم خورده است ولی تضارب عقاید گوناگون در کنار بی پروائی برخی کشورها برای تثبیت قدرت ، باعث شده است بسیاری از کشورهای جهان سوم ، به دلیل حجم تفکر سلطه طلبی محض ، آماج وحشی گری های افراطی شده و در این فضای بسیار سنگین که جان انسانها در سرزمین های خودشان و در سرزمینهایی که به امید استمرار حیات به آن پناه برده اند به خطر نیفتد و روزی نیست که در ظاهر صلح آمیز جهان خون صدها نفر بیگناه ، به زمین ریخته نشود. وی ادامه داد: در حال حاضر حقوق بشر به شدت تهدید شده و رکود اقتصاد گسترش یافته و اشتغال موجود هم از بین رفته است ، حیات انسانها حتی برای معاش یک دلار در روز هم در مخاطره است لذا در این فضا تصمیم داریم موازین کار شایسته ، آینده کار، ساماندهی توصیه نامه های مرتبط به پناهجویان جنگ و بسیاری از مواردی که می تواند جزو پایه های
حمایت های اجتماعی تلقی شود را ساماندهی کنیم . عباسی خطاب به رئیس این کنفرانفس بینالمللی افزود: اساسا" اجرای استراتژی های حمایت کننده حقوق بشر در مقابل استراتژی های سلطه گری شاید غیرممکن باشد . در این شرایط با دو مفهوم جدا از هم حقوق بشر که در یک جا تقدیس می شود و در جای دیگر توجهی به آن نمی شود روبرو هستیم. چشم انداز 2030 با پارامترهایی که حقوق بنیادین کار و ریشه کنی فقر و تنگدستی را با رشد 7 درصدی اقتصاد توام می کند و به عبارتی کار شایسته واقعی را در سطح جهان می تواند احیا کند.اگرچه بسیار زیبا و قابل تحسین است ولی به شدت سخت و دشوار است . رئیس هیئت مدیره کانون عالی انجمن های صنفی کارگران ایران بیان کرد:کمک به توسعه پایدار با نگرش زیست محیطی، نیاز به اقتصادی مبتنی بر توزیع عادلانه منابع در سطح جهان داریم ، اقتصادی که رشد آن ، خواهد توانست اشتغال و کار شایسته را برای همه انسانها در اقصی نقاط جهان برقرار نماید. وی ادامه داد: دین منظور لازم است حقوق ملت ها در محدوده سرزمینی شان مورد تعارض قرار نگیرد . خیلی از کارگران به دلیل حصرهای سیاسی و رکود اقتصادی ناشی از آن ، بیکار شده اند و معیشتشان به خطر افتاده
است . مصداق کارگران تحریم شده ، کارگران ایرانی اند که بدلیل نگرش های بدبینانه اول سلطه گر، سالهاست که در رنج و عذاب هستند . عباسی تصریح کرد:اگر جهان ، خوب نظاره کند کم نیستند انسانهایی که، در عصر ارتقاء امید به زندگی - که به دلیل پیشرفت های علمی اتفاق افتاده است ،حتی سرپناهی برای خواب شبانگاهی ندارند آنها در سرزمینهای بیگانه به عنوان مزاحم نگریسته می شوند تحت این شرایط طبیعی است پیچیده باشد که بگوئیم چگونه ILO در خصوص عدالت اجتماعی برای جهانی شدن عادلانه می تواند موضوع را به راحتی دنبال کند یا کار شایسته را برای گذار از جنگ به صلح نهادینه نماید.آیا برای عدالت اجتماعی در جهان امروز ، ارزیابی مثبتی داریم؟ وی بیان کرد: اصولاً حقوق کار در صلح ، با چالش های جدی مواجه است . نزاع سرمایه و کار که بحثی ریشه دار و قدیمی است همچنان در بسیاری از کشورها که در صلح نسبی به سر می برند وجود دارد و در حال حاضر در سطح جهان حمایت های اجتماعی، اشتغال ، گفتگوهای اجتماعی به دلیل بحران های اقتصادی ناشی از آشوبهای سیاسی، روند مطلوبی ندارند پس اگر می خواهیم کار شایسته را در زنجیره جهانی تأمین به کل جهان تسری دهیم چه بسا بهتر
باشد ابتدا صلح را گسترش داده و از این طریق با ایجاد ثبات نسبی امنیت در جوامع به کاهش رکود اقتصادی و ایجاد رونق امیدوار باشیم . رونق اقتصادی باعث اشتغال و ارتقای سطح معیشتی مردم و در نهایت ارتقاء حقوق بنیادین کار خواهد شد . این فعال کارگری در ادامه خطاب به نمایندگان کارگری گفت: کارگران تنها از طریق ارتقاء سطح آموزش های مهارتی می توانند جایگاه اشتغال خود را در مشاغل شناور جهانی - که به واسطه انتقال تکنولوژی که از طریق شرکتهای چند ملیتی اتفاق می افتد - حفظ کنند. اگرچه خلاقیت و نو آوری کارآفرینان بویژه در جهان سوم باعث ابداعاتی می شود و مثل سنگری در مقابل هجوم مفهوم سرمایه داری در صیانت از کارگران عمل می کند. ولی ILO باید ترتیبی اتخاذ نماید که گذشته از ارتقاءآموزشهای فنی به نمایندگان کارگری ، بستری نیز برای سیاستگذاری آموزشهای مهارتی در تمامی حوزه های تولیدی - خدماتی و کشاورزی در سطح جهان ایجاد کند . عباسی بیان کرد: مهاجرت ها به دلیل اشتغال نه جنگ، در بعضی از سرزمینها، اجتناب ناپذیر است ولی با بواسطه مهارت آموزی می توان مخاطرات ناشی از مهاجرت های تحقیر آمیز را کاست و شاید ارزش کارآفرینی حمایت شده از سوی
دولت ها با ارائه خدمات فنی ILO ، برای افراد بومی یک منطقه بویژه در صنایع کوچک و بخش کشاورزی بسیار پراهمیت بوده و جلو مهاجرت های کار را سد کند .ما باید دنبال روشهایی باشیم که هرکس در محل و منطقه خود بتواند سازو کار معیشتی خانواده اش را بدون دغدغه فراهم نماید.
دیدگاه تان را بنویسید