فارس: روزنامه «جوان» در یادداشتی به قلم«مهران ابراهیمیان» نوشت: نگاهی به خودروهای تولیدی دنیا با کلاسهای همتراز خودروهای تولیدی در ایران خودرو و سایپا نشان از میزان کارایی و بهرهوری آنها دارد و کار به جایی رسیده که حتی با تعرفههای بالای 120 درصد قابل رقابت با خودروهای چینی نیستند؛ خودروهایی که در قیاس با تولیدات داخل دارای آپشنهای کاملتری هستند و لابد مونتاژ خودروها بهتر از داخل است ! اما این روزها در همین رقابت ناعادلانه و با اختلاف 120 درصدی قیمت، تولیدکنندگان داخلی راضی نشده و دائم بر طبل گرانی میزنند و لابد در آن سو باز خواستار افزایش تعرفهاند تا مردم چارهای برای انتخاب تولیدات داخلی نداشته باشند. این در حالی است که خودروهای غربی با ارزان شدن مواد پتروشیمی، ورقهای فولادی و... ارزان ترشده و با آپشنهای جدید و امکانات بیشتری به بازارها عرضه میشوند. نگارنده البته صد درصد اصرار دارد به حمایت از تولیدات داخلی بپردازد و منظور حمایت از واردات نیست اما باید جایی از تولید داخل حمایت کرد که لااقل یک دلیل برای دفاع ازکالای داخلی وجود داشته باشد! کاش مسئولان خودروساز کشور ما به جای راحتترین راه
برای کسب درآمد یعنی افزایش قیمتها و لابی و ادعای استدلالهای کارشناسی برای گرانی یکبار هم شده به مردم توضیح میدادند که چرا باید این خودروها را با چنین کیفیتی و با چنین قیمتی بخرند؟ چرا با گذشت هر سال باید طعم گرانی را بچشند، آن هم در شرایطی که هر از چند گاهی نمایندگان مجلس یا کارشناسان برآورد قیمت تمام شده این خودروها را در صورت ساخت در یک کارخانه با بهروری بالا در حد نصف آن برآورد میکنند. به نظر میرسد افکار عمومی اکنون بیش از همه نیاز به این دارد که برای خرید محصولات خودروهای داخلی و افزایش قیمتها برای چندمین بار اقناع شود و مایل هستند بدانند با خرید و حمایت از این شرکتهای خودروسازی محصول بهتری را دریافت میکنند یا محصولات موجود را با خدمات پس از فروش بهتری دریافت خواهند کرد. متأسفانه همه میدانیم که این چنین نیست در حالی که نیروهای مازاد در بخشهای مدیران میانی و بالاتر، هزینههای زیادی را به قیمت تمام شده تحمیل کرده و بخش بدنه کارگری آن در سطوح پایین (خط تولید و خدمات پس از فروش) با کمبود نیرو هم مواجهند. چرا تاکنون در یک گزارش شفاف تعداد نیروهای صف و ستاد - کارگران و متخصصان - مدیران میانی
ومعاونان و میزان حقوقی که هر بخش به خود اختصاص میدهد چاپ نشده و در بررسی مقایسهای با شرکتهای همتراز برای مردم و علاقهمندان روشنگری نشده است؟! ما اگر انتظار داریم که از خودروی داخلی حمایت شود و مردم گرانی خودروها را بپذیرند، باید نشان دهیم این افزایش نه از سر توان چانه زنی و متکلم وحده بودن در بازار خودرو که به دلیل ارائه خدمات بیشتر یا محصول باکیفیتتر است، وگرنه روزی فرا خواهد رسید که همین حمایت چند ده ساله چنان این صنعت را به زمین خواهد زد که دیگر نخواهد توانست از جای برخیزد و حتی با دوپینگهای ارزانی ارز و واردات هم زنده نخواهد ماند. هرچند هم اکنون هم بدهی چند هزار میلیارد تومانی به قطعهسازان و سیستم بانکی و دخالت در اموری که شاید اصلاً لزومی به ورود در آن نیست (از جمله ورود به خرید باشگاه ها، ورود به خرید بانکها و...) آنقدر این صنعت را سنگین کرده که ایجاد تحرک در آن سخت است و باید از زمانی ترسید که مردم با این محصولات قهر کنند! با این توضیحات راهکار چیست؟ همان طور که در بالا آمد باید مدیران عامل این شرکتهای خودروسازی مردم را در خرید اجباری تولیدات داخلی اقناع کنند، برای این منظور میتوانند
به جای شروع از نقطه گرانی نخست راههای کوچک کردن و کاهش هزینهها و نیروهای مازاد سفارشی آقازادهها و مسئولان را که در بدنه شبه کارشناسی و ادارات مشغولند کنار گذاشته ونشان دهند هدف آنها اصلاح و بازسازی این صنعت است نه گرانی و گرفتن پول از مردم! در مرحله بعد حتماً خودرو سازان داخلی باید تلاش کنند یک برنامهریزی مدون داشته باشند و هزینه افزایش قیمتها صرف مواردی چون افزایش کیفیت یک محصول در آینده کوتاه مدت یا کاهش هزینه در یک بخش از صنعت خواهد شد، وگرنه شکلگیری این احساس که خودرو سازان زور میگویندو هروقت و هر طور که دلشان میخواهد خودروی خود را به مردم میفروشند، راهی دوامدار نبوده و شرکتهای متصل به شرکتهای درجه چندم چینی مقبولتر میشوند. انتخاب راه با خود شماست. گران کنید یا خدمت!
دیدگاه تان را بنویسید