دکل های هندی، پشت پرده احضار زنگنه

به گزارش «عصرنفت»، از این ۱۸ دستگاه، ۶ دکل متعلق به شرکت حفاری آبان هند هستند که چندی پیش، به یک شرکت ایرانی ترجیح داده شد تا یک شرکت ایرانی از فاز ۱۳ مرخص شود و حرف از جایگزینی یک دکل دیگر هندی بجای شرکت ایرانی باشد. شرکت چینی کاسل هم با ۴ دکل در حال فعالیت در ۳ پروژه پارس جنوبی و یک پروژه نفتی در فلات فاره است که جزئیات قراردادی آن با شرکت های پیمانکار و واسطه جالب به نظر می رسد. شرکت CNPC هم با دو دکل و با پیمانکاری پتروگوهر فراساحل کیش در پارس جنوبی مشغول به فعالیت است. دکل ساگای ۲ متعلق به شرکت حفاری ژاپن نیز به پیمانکاری شرکت ملی حفاری در یکی از فازهای پارس جنوبی حضور دارد و شرکت SHENGLI نیز برای نفت فلات قاره مشغول به فعالیت است. FORESIGHY GROUP نیز با برپایی سه دکل خود در حوزه کاری شرکت نفت فلات قاره به حفر چاه ادامه می دهد. نکته قابل تامل در این میان، خیز برخی شرکت ها برای انعقاد قراردادهای اجاره دکل با این شرکت هاست در حالی که شرکت های ایرانی با دکل های آماده تر و همچنین نرخ پایین تر آمادگی خود را برای اجرای پروژه ها اعلام کرده اند که گویا مورد توجه شرکت های کارفرما قرار نگرفته است. عمر متوسط ۱۸ دکل فعال در منطقه ایرانی خلیج فارس ۱۵ سال است و شرکت های پتروپارس، ملی حفاری، پتروگوهر فراساحل کیش، SMS و HALL WORTHY روی این ۱۸ دستگاه مشغول کارند. بررسی ها نشان می دهد بیشتر کارکنان این دمکل ها هندی و چینی بوده و استفاده از کارگران ایرانی به فراموشی سپرده شده است. نگرانی ها زمانی جدی تر می شود که خبرهای جدید از «ایرانی زدایی» در صنعت حفاری حکایت دارد به طوری که چند روز پیش خبری از سوی سایت الف مبنی بر فشار «حلقه کرسنتی ها» برای صاف کردن جاده این پروژه به رئیس بنیاد مستضعفان منتشر شد.