11 گروه کارمند دولت «کارگر» شدند/سند

صبحانه: اگرچه در تعریف عرفی، همه آنهایی که در دستگاههای اجرایی فعالیت می کنند را کارمند می نامند، اما همین مستخدمان دولتی نیز دارای دسته بندی های مختلفی هستند و از نظر قانون و مقررات موجود، کارکنان دستگاههای دولتی به 4 نوع تقسیم می شوند. بر اساس قانون مدیریت خدمات کشوری که مهمترین منبع در شناسایی و دسته بندی مستخدمان دولتی محسوب می شود، کارمندان شامل رسمی، پیمانی، قرارداد کار معین یا ساعتی و کارکنان مشمول قانون کار می شوند. بر اساس این قانون، کارمندان رسمی و پیمانی مشمول مقررات قانون مدیریت خدمات کشوری هستند، کارمندان دارای قرارداد کار معین یا ساعتی نیز علی الاصول مشمول همین قانون می شوند اما کارکنان مشاغل کارگری در دستگاههای دولتی، مشمول قانون کار خواهند بود. البته چنانچه کارکنان دارای قرارداد کار معین یا ساعتی در شغلی گمارده شوند که در نمودار سازانی دستگاه دولتی دارای جایگاه و پست سازمانی نباشند یا در نمودار مذکور جزء مشاغل کارگری باشد در این صورت، این کارکنان نیز مشمول قانون کار هستند. پیش از آنکه دولت دهم، مصوبه ای را در بهمن سال 90 به همه دستگاههای اجرایی ابلاغ کند، طبق مصوبه سال 64 سازمان امور اداری و استخدامی، مشاغل کارگری در دستگاههای دولتی ملاک عمل بود اما طی دو سال گذشته، بخشنامه دولت سابق، ملاک اجرا و تبعیت بوده است. با توجه به ابهامات برخی ادارات دولتی، وزارت تعاون با صدور بخشنامه ای با رفع ابهام و پاسخگویی به سوالات ادارات مختلف، لیست این مشاغل را مجددا اعلام کرده است که صبحانه نیز به نسخه ای از این بخشنامه دست پیدا کرده است.

بر اساس این بخشنامه که مفسر مصوبه سال 90 دولت است، مشاغل 11 گانه کارگری در دستگاههای اجرایی عبارتند از "پیشخدمت، سرایدار، نظافتچی، آبدارچی، آشپز، نامه رسان، نگهبان، تلفنچی، متصدی تاسیسات، راننده ( در صورت استفاده از وسیله نقلیه دولتی) و متصدی چاپ و تکثیر. هرچند با این بخشامه، ابهامات مدیران دولتی درباره مشخص شدن کارگران شاغل در بخشهای اجرایی رفع می شود اما در عین حال، تنوع کارمندان دولتی در مشاغلی نزدیک به هم مانند پیشخدمت، آبدارچی و نظافتچی قابل تامل و بررسی است.