هیچ چیز برای پایداری به اندازه نزدیکی جریان حزب اللهی به قالیباف سخت نیست / با تخریب کارنامه دیگران امتیازی به شما اضافه نمی شود / پایداری رفته رفته تبدیل به لشکر بی سرباز می شود

گروه سیاست فردا: حمله از سر عصبانیت سایت رجانیوز نزدیک به جبهه پایداری به آقای قالیباف به بهانه مطلب آقای حسین قدیانی حکایت از ادامه رویکردهای تفرقه افکنانه این حزب و جریان سیاسی دارد که حتی آنچه در هشت سال اخیر بر سر کشور و ملت آمده هم نتوانسته برای این دوستان درس عبرت شود و نتوانسته از حقد و کینه آنها به نیروهای جریان انقلاب از جمله دکتر قالیباف کم کند.

مطلب منتشر شده در این سایت با عنوان "چرا جمهور رییس می خواهد نه شهردار" دقیقا نشانه ای از رویکرد خطرناک و محفلی گروهی است که خود را حق مطلق می پندارد و با نیش و کنایه ، چنان با دیگر طیف های جریان انقلاب سخن می گوید که انگار نه انگار این جریان، رقیبی قدرتمند و متنفذ در سطح دولت دارد. این رویکرد اشتباه و افراطی که در سال های گذشته ضربات سختی را به جریان انقلاب وارد کرده این بار هم چنان عزم تخریب رقیب درون جریانی کرده که بدون واهمه از هم پیمان شدن با اصلاح طلبان بر طبل دشمنی می کوبد.

شعله گرفتن این رویکرد در جبهه پایداری بعد از کنار گذاشته شدن حجت الاسلام آقاتهرانی از دبیرکلی این حزب قابل پیش بینی به نظر می رسید. پس از این تغییرات این گمانه پدید آمده که طیف متدین و انقلابی جبهه پایداری کنار زده شده و برخی افراد تندرو به صورت خودسرانه عادت قدیمی

تمامیت خواهی را دنبال می نمایند. این مرام و مسلک نکوهیده چنان بر سراسر این جبهه سایه افکنده که این رسانه که خود را از حامیان یکی از نامزدهای احتمالی می داند عنان از کف داده و با تمام قوا به رییس مجلس حمله می کند. این رویکرد ضد اجماع و تفرقه آمیز تلاش دارد شکاف را در جریان بیشتر کند و موجب فاصله گرفتن نامزدهای اصول گرا از یکدیگر شود. این رویکرد حتما به شخصیت های محترمی که رجانیوز با ژست حمایت از آنها وارد میدان شده ضربه خواهد زد. این گونه دفاع کردن از شخصیت یک نامزد احتمالی که با تخریب دیگر افراد همراه است نه به "کرامت" راه  و نه به صلاح "نیل" می برد و "محصول" آن را جز رقیب اصلاح طلب نخواهد برد.

مطلب «چرا جمهور «رئیس» می‌خواهد نه «شهردار»؟» در واقع هشداری است به بزرگان جریان انقلاب که  مانع پیشروی این نوع از رویکردهای تفرقه‌ آمیز و محفلی شوند که سالهاست چون یک ویروس به جان جبهه انقلاب افتاده است. رویکردی که حتی تحمل فردی عاشق ولایت چون حسین قدیانی را هم ندارد و اندازه یک نامه و مطلب هم او را تحمل نمی کند. چرا که این طیف سالهاست بر جدایی بدنه حزب اللهی از قالیباف تبلیغ کرده  و سعی در افتراق میان این دو نموده اند و اکنون هیچ ضربه ای را برای خود بدتر و نابهنگام تر از حمایت جریان حزب اللهی از قالیباف نمی دانند.

«رجا نیوز» که گویی از نامزدی احتمالی آقای قالیباف به شدت ناراحت و نگران شده بعد از سکوت درباره رفتارهای تفرقه آمیز نماینده نزدیک به خود با همان مشی پدرخواندگی مستتر درون برخی از سران این جریان همچنان به قالیباف می تازد و به جای آنکه رقیب را اصلاح طلبان بداند ، طرد و تکفیر را از خانه شروع می کند تا ناب گرایی افراطی در راهبرد را تبدیل به رادیکالیسم در روش و منش کند.

واقعا مشخص نیست چرا این سایت باید ناراحت باشد که یک نفر نظرش را درباره نامزد اصلح بیان کرده  و در مطلبی نوشته که " ریاست قوه مجریه کسی را می‌خواهد که اتوبان کشیده باشد، پل ساخته باشد و توانسته باشد با همه کار کند".  این بغض و خشم از قالیباف کار را به جایی رسانده که این گروه مجبور به زیرسوال بردن کارنامه دیگران شوند و این همه فعالیت در شهر تهران را با کنایه به مدیریت پروژه تقلیل می دهند؛ شبیه سخنان  جهانگیری در مناظره های سال 96 که این بار از زبان مدعیان انقلابی گری بیرون می آید. جالب است که راست و چپ افراطی در تخریب قالیباف با یکدیگر همگام می شوند. اکنون باید به این دوستان گفت با حمله به نقاط قوت و تخریب کارنامه دیگران امتیازی به شما عزیزان اضافه نمی شود. کارنامه حاصل کار جهادی و تلاش و نشاط است نه حاصل صرفا سخن گفتن و تخطئه کردن دیگرانی که کار می کنند.

در این میان طعنه "پیمانکار" به قالیباف که از شعبده بازی های کلامی این اقلیت تندرو است هم اگر از جانب ایشان فحش و ناسزا به حساب می آید اما برای قالیباف معنای دیگری می دهد چرا که او خود را سرباز و پیمانکار ولایت و انقلاب اسلامی و خط امام و رهبری می داند. چه قدر خوب که یک فرد خود را پیمانکار انقلاب بداند تا پیمانکار یک فرقه و محفل شبه انقلابی. پیمانکار مردم باشد نه اصحاب افراط.

قدرناشناسی این جریان آنجایی که عیان‌تر می‌شود که این سایت در بند پایانی گزارش خود می‌نویسد: « تجربه ۹۶ نشان داد که حتی اگر نماد تام و تمام «وحدت» هم در انتخابات حاضر شود، او باز هم خواهد آمد، بلکه در روزهای پایانی با یکی دو درصد برتری، شاید «دیگران» به او گفتند در صحنه بماند». در حالی که جریان انقلاب همواره فداکاری قالیباف در انتخابات 96 را می ستاید این افراد طلبکار و قدرنشناس آنچه نباید را بر زبان می آورند و رویکرد ضد وحدت و تفرقه آمیز خود را این گونه بیان

می کنند.

همان طور که مشخص است، برخی از تندروهای  پایداری از دعوت برخی از بزرگان اصول گرایی از  قالیباف برای نامزدی بسیار نگران شده‌. آنقدر نگران که نمی‌توانند دست روی دست گذشته و منتظر باشند رای مردم حرف آخر را بزند لذا خودشان دست به کار شده و در مسیر تخریب هرچه هنر دارند رو می‌کنند. یک روز در مجلس غائله به پا کرده و با حاشیه سازی درباره بودجه، قالیباف را هدف می‌گیرند. یک روز هم این چنین چشم بسته و دهان می‌گشایند.ای کاش پندهای دلسوزان انقلاب کمی آنها را متنبه می کرد تا دیر نشده از راهی که می روند بازگردند وگرنه رفته رفته تبدیل به لشکری بی سرباز می شوند.

در عین حال باید متذکر شد که فضای بزرگان جبهه انقلاب بر عکس این دوستان آن قدر تنگ و بسته نیست که این نگاه های حذفی را بر عمل سیاسی خود حاکم کنند. بر عکس این نگاه های تنگ نظرانه روابط میان آیت الله رییسی و دکتر قالیباف برادرانه و همدلانه است و در صورت ورود هر یک از این دو بزرگوار، فرد دیگر با تمام توان بنا به مسلک انقلابی و جبهه ای و گفتمانی از دیگری حمایت خواهد کرد تا در نهایت گفتمان انقلاب با پیروزی در انتخابات دولتی کارآمد تشکیل دهد.