باشگاه خبرنگاران: شیکاگو تریبون در مطلبی نوشت: دونالد ترامپ گفته است اگر مذاکراتش با کیم جونگ اون «بی نتیجه» باشد، وی در کمال احترام جلسه را ترک خواهد کرد! باید به رئیس جمهور آمریکا توصیه کرد آماده پوشیدن کفش هایش باشد، زیرا احتمال بی ثمر بودن این مذاکره بسیار زیاد است. در این مطلب آمده است: زمانی که دو دشمن تصمیم میگیرند اختلافات خود را از طریق مذاکره و نه جنگ، حل و فصل کنند، امیدها برای سازش و توافق افزایش مییابد. ترامپ خواستار خلع سلاح هستهای کامل کره شمالی است و در خیالات خود فکر میکند موجی از توهینها و تهدیدات توییتری وی همراه با اعمال تحریمهای بین المللی علیه پیونگ یانگ سبب شده است این کشور به اصطلاح به اشتباه خود پی ببرد و مسیر رفته را بازگردد! با این حال، باید در نظر گرفت که برگزاری مذاکرات یک روند طولانی و خسته کننده را در پی خواهد داشت و رسیدن به توافق نظر بر سر برنامه هستهای کره شمالی کار چندان سادهای نخواهد بود. کره شمالی از حدود سه دهه پیش برنامههای هستهای خود را در پیش گرفته است. این کشور در سال ۱۹۹۴ پذیرفت فعالیتهای هستهای خود را به حالت تعلیق درآورد؛ اما در واقعیت چنین نشد.
در سال ۱۹۹۹ نیز پیونگ یانگ پذیرفت برنامه آزمایش موشکهای دوربرد خود را به طور موقت تعلیق کند که این مهلت در سال ۲۰۰۶ به اتمام رسید. از آن زمان تاکنون کره شمالی به برنامههای هستهای و موشکی خود با قدرت تمام ادامه داده است و در حال حاضر برآورد میشود این کشور حدود ۶۰ سلاح هستهای در اختیار داشته باشد. همچنین پیونگ یانگ انواع مختلفی از موشکهای بالستیک را آزمایش کرده است که قدرتمندترین آنها موشکی با قابلیت هدف قرار دادن تمام نقاط آمریکا است. در طول این مدت، روسای جمهور پیشین آمریکا نیز از جمله کلینتون، بوش و اوباما تمام تلاش خود را برای متوقف کردن سیر پیشرفت برنامههای هستهای و موشکی کره شمالی به کار بستند؛ اما موفق نشدند این کشور را از دستیابی به اهداف خود بازدارند. در ادامه این مطلب آمده است: چرا ترامپ نیز موفق نخواهد شد با کره شمالی به نتیجه مطلوبی برسد؟ نخستین دلیل این است که تسلیحات هستهای به عنوان یک تضمین نهایی برای امنیت یک کشور به حساب میآید. هنگامی که ترامپ به بهانه نابودی تاسیسات شیمیایی سوریه به این کشور حمله کرد، کیم جونگ اون دریافت که آمریکا به محض اینکه مطمئن شد بشار اسد هیچ سلاح هستهای
در اختیار ندارد، به این کشور حمله کرد. این حمله وی را مصممتر کرد تا تسلیحات هستهای قدرتمند خود را حفظ کند. دلیل دوم بی اعتمادی به آمریکا است. ترامپ با رویکرد خود در قبال توافق هستهای ایران نشان داد که نمیتوان به توافق با آمریکا دل خوش کرد. بازرسان سازمان ملل تاکنون بارها پایبندی کامل ایران به توافق هستهای را تایید کرده اند؛ اما ترامپ، جان بولتون و مایک پمپئو هر سه بر فروپاشی این توافق همه جانبه اصرار دارند. ترامپ اعلام کرده است از توافق هستهای ایران خارج خواهد شد. همین امر به رهبر کره شمالی خواهد فهماند که اگر هم با ترامپ به نتیجه برسد، ممکن است رئیس جمهور بعدی آمریکا تمام تعهدات خود را نادیده بگیرد و توافق را لغو کند. در حال حاضر کیم جونگ اون سخاوتمندانه پذیرفته است در خصوص خلع سلاح هستهای خود با آمریکا مذاکره کند، از پذیرفتن این مساله تا امضای توافق میان دو کشور را زیادی وجود دارد. شاید در نهایت کیم جونگ اون اعمال برخی محدودیتها بر برنامه هستهای و موشکی خود را بپذیرد؛ اما ترامپ به دنبال چنین نتیجهای نبوده است. او بلندپروازانه خواستار خلع سلاح هستهای کامل کره شمالی است. دست کشیدن کیم جونگ
اون از مسالهای که برای مردم کره شمالی دارای ارزش بالایی است و سالها برای به دست آوردن آن تلاش کرده اند، نیازمند دریافت امتیازات بالایی از طرف آمریکایی است. به طور حتم برداشتن تحریمهای اقتصادی، عادی سازی روابط، تضمین امنیت کره شمالی و خروج نیروهای آمریکایی از شبه جزیره کره برخی از امتیازاتی خواهد بود که کیم جونگ اون از ترامپ طلب کند؛ با این حال، اعطای چنین امتیازاتی به پیونگ یانگ برای دولت ترامپ آسان نخواهد بود. در انتهای این مطلب آمده است: آمریکا اگر بخواهد از کره شمالی امتیازی را سلب کند باید بهای کامل آن را بپردازد و به جای آن امتیازات بیشتری اعطا کند. شاید ترامپ تمایلی به پرداخت چنین هزینهای نداشته باشد و یا حتی قادر نباشد کنگره را در این خصوص راضی به همراهی کند. در چنین توافقاتی بدون واگذاری امتیازات بزرگ هیچ نتیجهای به دست نخواهد آمد. در هر حال، چشم انداز مثبت و خوشایندی نسبت به مذاکرات ترامپ و کره شمالی وجود ندارد. کیم جونگ اون نیز به راحتی بر سر دستاوردهای هستهای و موشکی خود معامله نخواهد کرد. وی احتمالا بهای گزافی برای چنین معاملهای تعیین خواهد کرد که باید منتظر ماند و دید آیا ترامپ قادر
به پرداخت چنین بهایی هست یا خیر.
دیدگاه تان را بنویسید