جمهوری‌اسلامی: توطئه جديد غرب عليه سودان

علي كرتي، وزير امور خارجه سودان، بيانيه اخير شوراي امنيت سازمان ملل درباره اوضاع بحراني منطقه نفت خيز "ابيه" را رد كرده و تصريح نموده است نيروهاي ارتش سودان تا زمان برقراري ثبات و امنيت در اين منطقه باقي خواهند ماند. بيانيه شوراي امنيت پيرامون اوضاع ابيه حاوي اين نكات است: 1 - اين منطقه نفت خيز را متعلق به شورشيان مسيحي مورد حمايت غرب معرفي مي‌كند و عملاً به نفع شورشيان مسيحي موضع گرفته است. 2 - نيروهاي ارتش سودان را به ارتكاب فجايع، چپاولگري، آتش زدن اماكن مسكوني، توسل به كوچ اجباري ساكنان منطقه و ايجاد هرج و مرج متهم كرده است. دولت سودان موضع گيري يكطرفه توسط شوراي امنيت را رد و محكوم ساخته و مي‌گويد شورشيان مسيحي جنوب عملاً تعهدات و توافقات خود را زير پا گذاشته‌اند و دست به اقداماتي زده‌اند كه اوضاع را پيچيده‌تر ساخته و با توسل به شيوه‌هاي تخريبي، روند حوادث را در مسير برگشت ناپذيري قرار مي‌دهند. بيانيه شوراي امنيت عملاً بر مواضع شورشيان مسيحي تاكيد مي‌ورزد و با دخالت در اين ماجرا، حاكميت منطقه نفت‌خيز "ابيه" را به شورشيان مسيحي واگذار كرده است كه اساساً از حقوق و اختيارات شوراي امنيت خارج است. ماجراي تجزيه سودان به دو كشور و تشكيل يك كشور مسيحي در جنوب سودان، از جمله طرح‌هاي استعماري است كه براساس يك توافق دوجانبه در سال 1384 ميان شورشيان جنوب و دولت مركزي سودان رسميت يافت. در آن زمان تصور اين بود كه سودان با تمكين به چنين راهكاري بتواند بحران جنوب را حل و فصل كند ولي عملاً روند حوادث در مسيري به پيش رفت كه به تجزيه سودان منجر شد. مطابق طرح صلح در جنوب مقرر شد يك همه پرسي در جنوب اين كشور و فقط در اين بخش برپا گردد و از ساكنان پرسيده شود آيا حاضرند همچنان جزئي از سرزمين سودان باشند يا مي‌خواهند مستقل زندگي كنند؟ اگرچه اين همه پرسي مورد استقبال چنداني قرار نگرفت و تعداد محدودي در همه پرسي شركت نمودند ولي بعداً ادعا شد كه اكثريت مطلق ساكنان جنوب خواستار استقلال جنوب و تشكيل يك كشور مستقل هستند. 2 - موضوع مهمي كه بر سرنوشت حوادث منطقه تأثيرگذار است، آنكه اولاًٌ مسير تحولات به گونه‌اي تنظيم شده كه در جنوب سودان يك كشور مسيحي تشكيل گردد. موضوع ديگر آنكه تقريباً بدون استثنا تمامي مناطق نفت خيز سودان در جنوب اين كشور واقع شده و مطابق اعمال فشارهاي خارجي در اين مقوله قرار است ثروت‌هاي زيرزميني سودان به مسيحيان به عنوان يك كشور مستقل، تقديم گردد! اين پديده‌هاي شوم يكبار ديگر نقش استعماري ميسيونرهاي مذهبي و مبشرين مسيحي در كشورهاي اسلامي را آشكار مي‌سازد كه نهايتاً به تجزيه كشورهاي اسلامي و تشكيل كانونهاي بحران منجر شده و يك كشور مسيحي را در قلب كشورهاي اسلامي به عنوان سرپل ارتباطي كشورهاي مسيحي در قلب دنياي اسلام به رسميت مي‌شناسد. جاي تعجب است كه بيانيه شوراي امنيت و حتي اصل فرايند تشكيل كشور مسيحي در جنوب سودان مورد اعتراض هيچ كشور اسلامي قرار نگرفت و حتي سازمان كنفرانس اسلامي نيز در قبال اين فاجعه، سكوت نمود و هنوز هم بي‌تفاوت است. اين نكته از آن جهت اهميت دارد كه "عمرالبشير" رئيس‌جمهور سودان بارها از اشتباهات دولت سودان در اين زمينه با تأسف و حسرت ياد كرده و خاطرنشان ساخته است كه فقط شروع بحران از زماني بود كه سودان به كشورهاي غربي متوسل شد تا درباره منابع زيرزميني اين كشور به بررسي و تحقيق بپردازند و دقيقاً از همان زمان كه محرز شد منابع غني نفت، اورانيوم، فلزات استراتژيك و... در جنوب اين كشور قرار دارد، سيل گروههاي تبشيري و ميسيونهاي مسيحي براي تغيير مذهب ساكنين جنوب وارد عمل شدند و به منطقه هجوم بردند. البته ميسيون‌هاي مذهبي چندان توفيقي براي تغيير مذهب مسلمانان جنوب كسب نكردند ولي در تبليغات رسانه‌اي همچنين وانمود شد كه گويا اكثريت مردم جنوب، مسيحي شده‌اند. اكنون فشارهاي استعماري براي قلع و قمع مسلمانان و وادار ساختن آنها به مهاجرت و كوچ اجباري،‌ جنوب سودان را به "اسرائيل دوم" تبديل نموده كه اين بار نه يهوديان بلكه مسيحيان، براي مسلمانان در يك كشور اسلامي خط و نشان مي‌كشند. در واقع همان اتهاماتي كه شوراي امنيت عليه دولت سودان مطرح مي‌سازد، اصلي‌ترين سرفصل جنايات نيروهاي شورشي و مسيحيان جنوب را تشكيل مي‌دهد كه شوراي امنيت نيز در يك مانور سياسي - تبليغاتي با اتخاذ چنين مواضعي، از يكطرف دولت سودان را در موضع انفعالي قرار مي‌دهد و از سوي ديگر براي شورشيان مسيحي، حاشيه امن ايجاد مي‌كند. اين روش هميشگي شوراي امنيت بوده و عملكردش در قبال حوادث اخير سودان تازگي ندارد كه عملاً جاي شورشيان مسيحي و دولت سودان را عوض كرده و ضمن حمايت از شورشيان مسيحي جنوب، دولت سودان را بر صندلي اتهام نشانده است. آنچه اين روزها در جنوب سودان توسط شورشيان مسيحي و حاميان ماوراء بحاري آنها صورت مي‌گيرد، تجربه تلخي است كه ملت‌هاي مسلمان و دولت‌هاي اسلامي بايد از آن درسهاي فراواني بياموزند و دريابند كه اعتماد به بيگانگان و تمكين در برابر خواسته آنها، نتيجه‌اي بهتر از آنچه در جنوب سودان و در منطقه "ابيه" روي مي‌دهد، در برنخواهد داشت. آنچه در ابيه رخ داد، در زيرپرچم نيروهاي به اصطلاح پاسدار صلح سازمان ملل شكل گرفت. در واقع قدرتهاي شيطاني با اهداف و انگيزه‌هاي خاص براي تكميل طرح تجزيه سودان و محروم ساختن سودان از منابع غني نفت جنوب سرگرم اقداماتي هستند كه اين روزها فقط بخشي از آن فاش گرديده و در آينده‌اي نه چندان دور، رهبران سودان را از تمكين به طرح تجزيه جنوب، پشيمان خواهند كرد، البته اگر دولت خارطوم تاكنون پشيمان نشده باشد!