صدای مظلومیت مسلمانان کشمیر

خبرگزاری مهر: انگلیسیها پس از آنکه کشور هندوستان را به تصرف خود درآوردند و سالیان متمادی بر این کشور حکمرانی کردند در سال ۱۹۴۷ میلادی با توطئه ای از پیش تعیین شده هند را بر اساس اختلافات دینی و زبانی به دو بخش تقسیم کردند و بذر دشمنی را بین مسلمانان و هندوها کاشته و از این سرزمین رخت بر بستند. در ابتدا مسلمانان و هندوها تحت لوای حزب کنگره و رهبری «ماهاتما گاندی» و «محمد علی جناح» برای بدست آوردن آزادی و رهایی از بردگی انگلیسیها تلاش طاقت فرسایی انجام دادند و بالاخره توانستند دست استعمار پیر بریتانیا را از سر هندوستان کوتاه کنند. مسلمانان زمانی که احساس کردند نمی توانند با هندوها متحد شده و برای احقاق حقوق حقه خود دست به مبارزه با انگلیسیها بزنند در سال ۱۹۰۶ میلادی حزب «مسلم لیگ» را به وجود آورند. حزب مسلم لیگ به رهبری محمد علی جناح و «محمد اقبال لاهوری» خواستار سرزمینی برای مسلمانان شد تا آنها بتوانند با آزادی کامل در سایه افکار دینی و مذهبی خود زندگی کنند و قوانین اسلامی را در کشور خود به آسانی به اجرا درآورند. پاکستان در ۱۴ اوت سال ۱۹۴۷ استقلال خود را از هند به رهبری محمد علی جناح اعلام کرد و ایالت سند، بلوچستان، سرحد (خیبر پختوانخواه امروزی)، بخشی از ایالت پنجاب و نیز منطقه جامو و کشمیر به پاکستان اختصاص یافت چون این مناطق جمعیت زیادی از مسلمانان را شامل می شد. اما «گلاب سینگ» از مهاراجه های منطقه کشمیر که در زمان حکومت انگلیسیها حاکم منطقه مسلمان نشین جامو و کشمیر بود پس از آزادی هند در ۱۵ اوت سال۱۹۴۷ طی توافقنامه ای با دولت وقت هند حاکمیت جامو و کشمیر را در اختیار دولت هند قرار داد. اما در این میان بر اساس توافقنامه هند و پاکستان منطقه جامو و کشمیر باید به پاکستان داده می شد و پس از آن هند طی حمله ای بخش اعظمی از جامو و کشمیر را به مرکزیت «سرینگر» در اختیار گرفت و بخش دیگری از کشمیر به مرکزیت «مظفر آباد» در اختیار پاکستان قرار گرفت. درگیری بین هند و پاکستان تا سال ۱۹۴۹ ادامه داشت و با میانجیگری سازمان ملل در این منطقه آتش بس اعلام شد و قرار بر آن شد طرفین طی مذاکراتی مسالمت آمیز مسئله کشمیر را حل و فصل نمایند. با گذشت بیش از شصت سال از استقلال هند و پاکستان مسئله کشمیر تا بحال حل نشده باقی مانده است و تعداد بیشماری از مسلمانان این منطقه قربانی جنون و زیاده خواهی آل هنود شده اند. کشتار مسلمانان جامو و کشمیر به امری عادی برای هندوها تبدیل شده است و آنها هرگز راضی به این امر نیستند تا بر اساس قطعنامه های منقعد شده در سازمان مسئله کشمیر را با پاکستان حل و فصل نمایند. سید علی گیلانی، میر واعظ عمر فاروق، یاسین ملک از جمله رهبرانی هستند که قیام مسلمانان منطقه جامو و کشمیر را رهبری می کنند و با برپایی تظاهرات و راهپیمایی های مسالمت آمیز صدای مظلومیت مسلمانان کشمیر را در دنیا طنین انداز کرده اند. دولت هند در ادوار مختلف «یاسین ملک» را مورد شکنجه و آزار و اذیت جسمانی قرار داده است. پاکستان نیز از حق حاکمیت خود بر منطقه کشمیر دست بر دار نبوده و از طریق سازمان های بین المللی در تلاش است مسئله کشمیر حل و فصل شود تا مسلمانان این منطقه بتوانند با صلح و آرامش به زندگی خود ادامه دهند. ۱۸ تیر ماه نیروهای امنیتی هند «برهان وانی» رهبر جوان و ۲۲ ساله «حزب المجاهدین» را به شهادت رساندند. شهادت «برهان وانی» خشم و انزجار مسلمانان را از آل هنود برانگیخت. مراسم خاکسپاری «برهان وانی» تبدیل به اعتراضات گسترده در منطقه جامو و کشمیر شد و مردم با نیروهای امنیتی در این منطقه درگیر شدند و دستکم ۳۰ تن از مسلمان در منطقه بدست نیروهای امنیتی شهید و بیش از ۳۰۰ نفر نیز زخمی شدند. ندای آزادی خواهی مسلمانان کشمیر در منطقه طنین انداز است اما رسانه ها از انتشار کشتار مسلمانان این منطقه و ظلم و ستم آل هنود چشم پوشی کرده اند. دولت هند علاوه بر کشتار مسلمانان در این منطقه رهبران سیاسی و مذهبی را در خانه هایشان محبوس و زندانی کرد تا جلوی اعتراضات گسترده مردمی را بگیرد. تجمع اعتراضی مسلمانان کشمیری وارد چهارمین روز خود شده است تا جایی که دولت محلی در این منطقه حکومت نظامی اعلام کرده است و اینترنت و شبکه های ارتباط جمعی از دسترس خارج شده اند. دولت و وزارت خارجه پاکستان در واکنش به کشتار مسلمانان جامو و کشمیر «گوتم بامباواله» کمیسیر عالی هند در اسلام آباد را احضار کرد و مراتب اعتراض مردم و دولت پاکستان را نسبت به کشتار مسلمانان کشمیر به وی ابلاغ نمود و از طرفی دیگر دولت پاکستان در تماس با سازمان ملل خواستار حل و فصل مسئله و پایان درگیری ها در منطقه شد. در این اثنا «بان کی مون» دبیر کل سازمان ملل از دولت هند خواست که برای پایان دادن به درگیریها در منطقه کشمیر اقداماتی انجام دهد. وخامت اوضاع امنیتی در منطقه کشمیر تا حدی است که «نارندرا مودی» نخست وزیر هند پس از سفر چهار روزه به دهلی نو برگشته است و وزیر کشور هند نیز سفر خود به آمریکا را به تعویق انداخته است. همانگونه که صهیونیست ها در فلسطین اشغالی زنان و کودکان بیگناه را مورد اذیت و آزار قرار می دهند و با آنها رفتاری ددمنشانه دارند. دولت هند در راستای مبارزه با مسلمانان آنها را از خوردن گوشت گاو منع می کنند و از طرفی آنها را مورد ظلم و ستم قرار می دهند. نمونه و مثال بارز این رفتار وحشیانه شهادت «برهان وانی» بدست نیروی امنیتی هند است. سازمان های حقوق بشر خواستار رسیدگی به اوضاع امنیتی و حقوق بشری در کشمیر هستند و دبیر کل سازمان ملل نیز از دولت هند خواسته است به درگیری ها در منطقه جامو و کشمیر پایان دهد. دولت هند باید طبق قراردادها و قطعنامه های تصویب شده در سازمان ملل با دولت پاکستان وارد مذاکره شود تا مسئله کشمیر به سرانجا برسد. حل نشدن مسئله کشمیر خود می تواند بر تشدید درگیری ها در منطقه و عدم استحکام اوضاع امنیتی در منطقه جنوب آسیا منجر شود. دولت پاکستان بارها از هند خواسته است از طریق مذاکرات جامع به مسایل فیمابین بین دو کشور پایان دهد. بر طرف شدن مناقشات مرزی بین دو کشور هند و پاکستان، بدون در نظر گرفتن حل مسالمت آمیز مسئله کشمیر امری غیر قابل تصور است و دولت هند باید به این مسئله اصلی نیز توجه داشته باشد که مسلمانان در هند بخش زیادی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند و توجه به حقوق آنها نیز امری طبیعی و شایسته به نظر می رسد. متشنج شدن اوضاع امنیتی در منطقه جامو و کشمیر و کشتار مسلمانان این منطقه خشم و انزجار مسلمانان جهان را نسبت به کشتار ساکنان مظلوم و ستمدیده کشمیر را به دنبال خواهد داشت. دولت هند با توجه به اصل گفتمان و حل مسایل ارضی و منطقه ای باید با پاکستان وارد گفتگو و مذاکره شود و از اعمال فشار و رفتارهای غیر انسانی بر علیه مسلمانان این منطقه دست بکشد. سازو کارهای انجام مذاکرات بین هند و پاکستان در زمان ریاست جمهوری «پرویز مشرف» رئیس جمهور اسبق پاکستان و نیز «منموهن سینگ» نخست وزیر سابق هند در «کاتماندو» پایتخت نپال برنامه ریزی و پیش نویس این مذاکرات نیز تهیه شده است که منموهن سینگ آنرا در اختیار نارندرا مودی قرار داده است. دولت هند موظف است به اصول مذاکره بین دول برای پایان دادن به مناقشات مرزی و منطقه ای پایبند بوده در راستای عملی کردن مذاکرات قدم بردارد. مذاکرات هند و پاکستان در سالهای اخیر با افت و خیزهایی مواجه بوده است و عناصر تروریستی با انجام عملیات تروریستی در شهر بمبئی و نیز حمله به پایگاه هوایی «پتان کوت» در ایالت پنجاب هند از ادامه مذاکرات بین دولت های هند و پاکستان جلوگیری کردند و تا حدودی مذاکرات صلح بین دو کشور به حالت تعلیق درآمد. بی شک مسئله کشمیر از موضوعاتی است که باید در مرحله اول مورد توجه طرفین قرار گیرد چون ریشه اختلافات و درگیری ها به نظر تمام کارشناسان منطقه در حل مسئله کشمیر نهفته است.