بگشای لب که قند فراوانم آرزوست...

طنز داشت، ولی ادب هم داشت، تشر می‌رفت اما از ادب دور نمی‌شد، به کسی اهانت نکرد، منتقدین که هیچ، به دشمنانش هم بی‌حرمتی…

به همدلی‌ آن روزها نیازمندیم

برای ما که سوختیم از داغی تنور دوقطبی و چندقطبی، «همدلی» انقلاب ۵۷ یک نسیم خنک است، لبخندی‌ست بر آرزوهای دردل مانده‌مان.